Nederland is een prachtige nieuwe bekerzwam rijker: de Violette duinbekerzwam. Dit is geen klein paddenstoeltje waar je ongemerkt aan voorbij zou gaan, maar eentje met een opvallende kleur en een breedte tot wel zeven centimeter. Pas recent heeft de bekerzwam zijn Nederlandse naam gekregen. De Violette duinbekerzwam blijkt zich inmiddels op meerdere plaatsen in Zuid-Limburg en de Noord-Hollandse duinen te hebben gevestigd.
De Violette duinbekerzwam (Peziza boltonii) is in het veld gemakkelijk te herkennen vanwege een paar opvallende kenmerken. De beker is aan de buitenkant bezet met donker violette wratjes en aan de binnenkant glad met een violette tot donker violette, soms zelfs zwart violette kleur. De rijpe sporen zijn ovaal en hebben een afmeting van 15 tot 19 bij 7 tot 10 micrometer. Ze zijn bedekt met kleine knobbeltjes. Volgens de literatuur houdt de Violette duinbekerzwam van kalkrijke standplaatsen op zand-, maar ook op kleibodems.
Eerste vondsten
De eerste Nederlandse vondst van de Violette duinbekerzwam werd gedaan op 1 maart 2001 in een park op de oude stadsmuur van Maastricht. Het cement tussen de stenen was uiteengevallen en bood daardoor ruimte om als (kalkrijke) groeiplaats te dienen. Naderhand is de Violette duinbekerzwam echter niet meer op muren waargenomen, waardoor deze locatie nu als uitzonderlijk wordt beschouwd. De tweede vondst in Nederland vond eveneens in Limburg plaats: op 27 maart 2004 in het Savelsbos bij Grondsveld. Zie het verspreidingskaartje voor deze Limburgse waarnemingen; de hieronder beschreven recentere waarnemingen staan hier nog niet op.
Inmiddels is de violette duinbekerzwam ook in de zeeduinen ten zuiden van het Kennemerstrand bij IJmuiden en in het Numansdorpse bos vlak achter de dijk van het Haringvliet gevonden.