Natuurmonumenten op de bres voor zweefvlieg

Natuurmonumenten zet zich in voor zweefvliegen, een insectgroep waarvan er maar liefst 328 soorten in Nederland leven. In de Nieuwkoopse Plassen (ZH) bijvoorbeeld. Dit natuurgebied is met zijn voor Nederland zeldzame natte graslanden een goed thuis voor de zweefvliegen. Ecologen hopen dat de insecten bekend en bemind worden met het boek over de Nederlandse zweefvliegen.

Veel zweefvliegen staan in Nederland onder druk. Dit is een gevolg van de zeer sterke achteruitgang van extensief gebruikte natte graslanden en de toename van intensieve landbouw en ontwatering. Rond 1900 leefden deze insecten overal in het westen. Tegenwoordig leven ze grotendeels in natuurreservaten en bos- en stadsranden waar veel wilde bloemen bloeien en groeien.

Wouter van Steenis, ecoloog bij Natuurmonumenten, heeft samen met acht andere zweefvliegendeskundigen een boek over verspreiding, levenswijze en bedreigingen geschreven. De schrijvers hopen dat met het boek deze insecten meer bekendheid krijgen. Het boekwerk beschrijft alle nu in Nederland bekende soorten zweefvliegen. Onlangs is de 328e soort ontdekt, de verborgen sapzwever. Het boek ‘De Nederlandse zweefvliegen’ verschijnt zomer 2008 bij Naturalis en Stichting EIS-Nederland.

Zweefvliegen lijken op wespen en bijen. Met dit uiterlijk zijn ze goed beschermd tegen roofdieren, zoals vogels. Er zijn echter grote verschillen. Zo kunnen zweefvliegen niet steken of bijten, is hun lichaam recht in plaats van krom en kunnen ze stilstaan in de lucht. Hun vleugels bewegen zo snel, tot driehonderd keer per seconde, dat het niet te registreren valt door het menselijk oog. De larven van veel zweefvliegen hebben bladluizen op hun menu staan. Bijzonder prettig gezelschap in uw tuin dus! Ze leven van nectar en stuifmeel. Andersom leven de bloemen voort dankzij de bestuiving door zweefvlieg.

Natuurmonumenten wil de zweefvlieg en zijn belangrijke werk goede overlevingskansen bieden. Daarom gaat de vereniging de nog overgebleven natte graslanden goed beheren en goede verbindingszones aanleggen tussen deze gebieden.

Bron: Natuurmonumenten