Natuurmonumenten helpt boomkikkers in Brabant

De koning onder de kikkers krijgt meer leefplekken in Brabant. De komende vijf jaar gaan Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer en Brabants Landschap de grasgroene kikkers uitzetten in speciaal voor de kikker aangepaste gebieden.

De natuurorganisaties zetten de kikkers, zowel larven als volwassen exemplaren, uit op vier plekken waar ze van oudsher leven: Oirschot, riviertje ’t Merkske in de gemeente Baarle-Nassau, het Ulvenhoutse Bos onder Breda en Valkenswaard. Het zijn allen om locaties waar de natuurorganisaties het landschap zo hebben hersteld dat de omstandigheden voor boomkikkers weer optimaal zijn. De natuurbeschermers hopen dat het dier zich uit zichzelf gaat verplaatsen naar andere natuurgebieden, waaronder gebieden van Natuurmonumenten. Dit is dan gelijk de graadmeter voor het al dan niet functioneren van de Ecologische Hoofdstructuur; het systeem van aangesloten natuurgebieden in Nederland.

Bedreigd
Zo’n tien jaar geleden leek de boomkikker in Brabant bijna uitgestorven, met moeite wist het amfibie te overleven op drie plekken in Brabant; de vliegbasis Gilze-Rijen en in de natuurgebieden De Brand en de Leemkuilen bij Udenhout. De boomkikker verplaatst zich het liefst langs houtwallen, hagen en ruige randen en bezoekt in het voorjaar poelen om zicht te kunnen voortplanten. Dit landschap was tot de jaren zestig vrij algemeen op de Brabantse zandgronden, maar is nu bijna helemaal verdwenen. Ook in de rest van Nederland kreeg het dier steeds minder leefgebied; eind jaren negentig was het aantal boomkikkers met 80 procent afgenomen. De natuurbeheerders hebben daarom het Brabantse landschap aangepast, ook anderen dieren en planten profiteren hiervan.

Grasgroen met zuignapjes
De boomkikker heeft zuignapjes aan het einde van vingers en tenen, waardoor hij goed kan klimmen. Het 5 centimeter grote amfibie heeft oranje ogen met een horizontale pupil, net als een kat. De kleur is meestal lichtgroen, maar kan afhankelijk van de temperatuur of gemoedstoestand ook groengrijs tot geelbruin of bruin zijn. Mannetjes hebben een hele grote kwaakblaas onder de kin die alleen zichtbaar is als ze kwaken, dit is goed te zien op een filmpje op de website van RAVON. Het is moeilijk een boomkikker in het echt te zien; ze zijn erg klein en leven ’s nachts. Een boomkikker horen daarentegen is niet moeilijk! De luidruchtige concerten van de boomkikker zijn vanaf half april tot eind mei te horen. Op de website van RAVON kunt u het gekwaak van de boomkikker beluisteren.

Bron: Natuurmonumenten