Natte hooilandjes met bijzondere flora

De hooilandjes langs de Reest waren vroeger te nat voor het vee, en dus werden deze hooilandjes gebruikt om hooi van te oogsten. Bij overstromingen werd vruchtbaar slib afgezet en één tot drie keer per jaar werden de landjes gemaaid. Zo ontstonden arme schraalgraslanden met bijzondere flora. Door de intensivering in de landbouw in de jaren 50 en 60 zijn veel hooilandjes verdroogd en verzuurd. Water werd te snel afgevoerd en hierdoor zakte het waterpeil met zo'n 70 cm. Daardoor kwam er steeds minder kwelwater in de naastgelegen hooilandjes terecht. Veel hooilandjes en de daarbij horende flora verdwenen.  

In het Reestdal is men in de jaren negentig begonnen met het herstellen van die hooilandjes. Met drempels is het waterpeil in de beek verhoogd, ook zijn sloten en greppels ondiep gemaakt waardoor de hooilandjes weer nat werden. Ook het maaibeheer is van groot belang voor het herstel van deze heischrale graslanden. Het mag niet verruigen.

Nu staan de dotterbloemen weer in bloei, zien we koekoeksbloemen, moerasvergeet-me-nietjes, pinksterbloemen en het moerasviooltje, de waardplant voor de zeldzame zilveren maan. Sinds de start van herstelmaatregelen in het Reestdal en daarmee het vernatten van de hooilandjes, is deze vlinder terug in het gebied.  

De zilveren maan is een zeldzame dagvlinder die op de rode lijst staat. Als de vlinder wel ergens voorkomt, komt deze wel meteen in grote getalen voor. Zoals hier, in het Reestdal. Naast de aanwezigheid van moerasviooltjes, moet er ook voldoende nectar in de buurt zijn. Ze zijn onder andere aangewezen op de echte koekoeksbloemen en de kale jonkers.

Kijk zaterdag 12 augustus 2023 naar de uitzending over het Reestdal om 19.15 uur op NPO 2!