Misstanden in de mode verdienen structurele aandacht

De Volkskrant onthulde onlangs misstanden in een Indiase textielfabriek die kleding zou produceren voor H&M en C&A. Het artikel brengt de nodige heisa teweeg. Naar aanleiding van de publiciteit zegt H&M dat het de productie in de fabriek gaat heroverwegen. C&A ontkent de beschuldigingen van uitbuiting en ook modebrancheorganisatie CBW-Mitex voelt zich geroepen om zich in een persbericht te verdedigen. Een peiling op de website van De Volkskrant laat zien dat krantenlezers de berichtgeving serieus nemen: een grote meerderheid zegt toekomstige aankopen bij H&M en C&A te heroverwegen.

Het artikel van Ana van Es en de reacties er op maken het belang duidelijk van media-aandacht voor de arbeidsomstandigheden van de producenten van onze kleding. Het is dan ook opvallend dat op dezelfde dag dat de Volkskrant het artikel met beschuldigingen aan het adres van H&M en C&A publiceert, een modespecial bomvol niet-duurzame mode(trends) in het magazine verschijnt. Het is zeer waarschijnlijk dat het merendeel van de kledingstukken die als nieuwe must-haves worden gepresenteerd in hetzelfde soort dubieuze fabrieken wordt gemaakt als de KPR Mill waaraan de Volkskrant een bezoek bracht. En hoe groen is het eigenhandig kapot maken van een spijkerbroek om die hippe jeans met ‘vintage look’ te creëren?

Het gebrek aan aandacht voor milieuvriendelijke, fair trade geproduceerde kleding in modespecials is echt een gemiste kans. Het is goed mogelijk om er actueel en stijlvol uit te zien en tegelijkertijd rekening te houden met duurzaamheid. Dat is bijvoorbeeld een kwestie van kiezen voor kwaliteitsproducten die lang mee gaan, voorzichtig wassen en afdankertjes (laten) recyclen. Ook investeren in tijdloze basics loont: aangezien de gemiddelde modetrend één tot drie jaar duurt, kan je van een pencil skirt, klassiek colbert of jeansjack gerust decennia plezier hebben. En wie daarbij bewust kiest voor kleding die past bij postuur & persoonlijkheid, ziet er ook nog eens beter uit dan modeslaven die zich klakkeloos hullen in de laatste trends – of dat nu souavebroeken, leggings of sleehakken zijn.
Bovendien zijn er tegenwoordig genoeg hippe modemerken die zich bekommeren om mens-, milieu- en diervriendelijke productie. Sceptici die benadrukken dat met eerlijke kleding ook nog heel wat mis is, zoals de economieredactie van Volkskrant , mogen best blijven sputteren. Het feit blijft dat fast fashion ketens en prijsvechters er productiepraktijken op nahouden die nauwelijks groen of eerlijk te noemen zijn. Merken die zich aansluiten bij organisaties zoals Made-By en de Fair Wear Foundation doen tenminste een póging te verduurzamen. Als media structureel aandacht zouden besteden aan dit soort groene voorlopers, wordt het voor consumenten heel wat makkelijker om verantwoorde alternatieven voor H&M en C&A te vinden.

Lynsey Dubbeld is modejournalist en blogger van Modevoormorgen.blospot.com, Claudia Hulshof is stijladviseur en oprichter van Sustainable Style.

Bron: Duurzaamnieuws