Mississippi-delta raakt natuurlijke buffers kwijt

Nog geen twee maanden geleden waarschuwde de senator van de staat Louisiana, Mary Landrieu, tijdens een grote conferentie voor rampspoed in de delta van de Mississippi. Door menselijk ingrijpen in de afgelopen tientallen jaren zijn de 'natuurlijke buffers' in het gebied goeddeels verdwenen. De gevolgen van vloedgolven door bijvoorbeeld een orkaan of van een hogere zeespiegel door klimaatveranderingen worden alleen maar erger, zo betoogde ze.

Landrieu had nimmer kunnen vermoeden dat ze al zo rap haar gelijk haalde. Verscheidene experts op het gebied van waterbeheer benadrukten dinsdag dat de schade door orkaan Katrina waarschijnlijk minder groot had kunnen zijn als het waterbeheer duurzamer was geweest.

Sinds de jaren twintig van de vorige eeuw hebben bestuurders ingegrepen in de delta. Ten behoeve van scheepvaart en industrie is er voluit gepoogd de 'Mighty Mississippi' te temmen en beter toegankelijk te maken. Bochten in de rivier werden met kanalen ,,afgesneden'' en moerasgebieden en andere 'wetlands' vielen ten prooi aan de industrialisatie en bevolkingsaanwas.

Eeuwenlang bracht de Mississippi sediment naar de delta, dat daar de kustlijn een natuurlijke buffer gaf. Nu is er sprake van een ,,krimpende kustlijn'', onder meer omdat sediment voor een groot deel via kanalen alleen nog rechtstreeks naar zee wordt afgevoerd en niet meer op het land achterblijft. Jaarlijk verliest Louisiana nu tot 60 vierkante kilometer kust ofwel elke 38 minuten verdwijnt er een gebied ter grootte van een voetbalveld. Door het kanalenstelsel en de bedijking kunnen steden als New Orleans wel droge voeten houden.

Volgens Landrieu moet er de komende twee decennia zeker 14 miljard dollar worden uitgetrokken om Louisiana zijn natuurlijke buffers terug te geven. Zeker met het oog op de mogelijk nog verwoestender gevolgen van klimaatveranderingen is er haast geboden, vindt de Democratische senator.

Haar oproep heeft overigens al deels gehoor gevonden bij het federale Congres in Washington. Dat ging eind juli akkoord met een investering van vooralsnog 1 miljard dollar voor de aanpak van de kusten van Louisiana en andere zuidelijke staten. Voor Louisiana is de helft van het bedrag gereserveerd.

De staat doet overigens al sinds 1989 serieuze pogingen de kust te verbeteren, Dat gebeurt met grootschalige projecten, maar ook door onder meer na elke kerst tienduizenden gebundelde kerstbomen te gebruiken als een soort natuurlijke buffer ter bescherming van nog bestaande wetlands aan de kust. Volgens de organisatie van dit project is het idee afgekeken van de Nederlanders. In de afgelopen vijftien jaar hebben al meer dan een miljoen kerstbomen een nieuwe rol gekregen als waterbuffers in Louisiana.

Het behoud en de terugkeer van de wetlands langs de kust van Louisiana is volgens experts van enorm belang om de gevolgen van orkanen als Katrina te kunnen verminderen. Vloedgolven kunnen beter worden geabsorbeerd en overtollig regenwater kan beter worden afgevoerd. Ook water van rivieroverstromingen krijgt meer ruimte om weg te spoelen.

De 'kustcrisis' in Louisiana heeft niet alleen potentieel desastreuze gevolgen voor alleen de kuststreken van de staat. Ook het volledige achterland, zoals het stroomgebied van de Mississippi, zal er er grote schade door ondervinden. Het mogelijk geheel of gedeeltelijk wegvallen van de economische waarde van de getroffen kust als toegang tot de Golf van Mexico, zal onder meer de landbouw in het Midwesten en zelfs de industrie in het verafgelegen Californië kunnen treffen, omdat producten niet langer kunnen worden aan- en afgevoerd.

Bron: ANP