Afgelopen jaar zijn er opnieuw minder muskus- en beverratten gevangen dan in voorgaande jaren. Sinds 2003 dalen de vangsten landelijk. Door een goede bestrijding zijn er minder dieren. Dat heeft de landelijk coördinator muskusrattenbestrijding maandag laten weten.
Muskus- en beverratten worden gedood omdat zij een risico zouden vormen voor de waterveiligheid. De dieren graven gangen en maken holen in waterkeringen. Deze kunnen daardoor inzakken.
Vorig jaar daalde het aantal gevangen muskusratten met 23 procent ten opzichte van 2009. Er werden 120.000 dieren gedood. Het aantal gevangen beverratten ging terug van 970 in 2009 naar 568 vorig jaar. In Nederland zijn vrijwel geen beverratten meer. De 568 dieren zijn in het grensgebied met Duitsland gevangen. Nederland probeert te voorkomen dat beverratten verder het land inkomen.
De muskusrat is een eeuw geleden voor de bonthandel uit Noord-Amerika naar het oosten van Europa gehaald. Omdat de vacht niet aan de eisen van de bonthandelaren voldeed, is hij vrijgelaten. De beverrat komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika.
De dieren worden met klemmen en kooien in het water gevangen en verdrinken. De waterschappen zoeken naar vangsttechnieken die minder wreed zijn.
Het is niet bekend hoeveel schade de muskus- en beverratten veroorzaken aan waterkeringen. De provincie Groningen is bijna twee jaar geleden begonnen met een proef waarbij muskusratten niet langer worden bestreden. Het provinciebestuur wil duidelijk krijgen in hoeverre de dieren schade veroorzaken aan onder meer oevers, als de dieren niet gevangen worden. Ook moet de proef een beeld geven van de ontwikkeling van de muskusrattenpopulatie.
Het experiment heeft plaats in het gebied tussen Veendam, Bareveld en Nieuwe Pekela en het gebied tussen Zuidhorn, het Leekstermeer en Aduard. Het duurt vier tot zes jaar. Een onafhankelijke externe partij beoordeelt in hoeverre de ontstane schade het gevolg is van het experiment.