Mientje en Melanie

Donderdag, 00.00 uur:
Net een nogal moeilijk, heftig gesprek met Estelle gehad. Ik maak me zorgen over de veiligheid van de release aan de ene kant en het feit dat ze niet echt meedenkt over oplossingen om het vrijlaten en de situatie daarna vast te leggen met de camera. Aan de andere kant was dat nu juist het hoofddoel van onze reis. Wat opvalt is dat deze mensen zo hard gewerkt hebben, onder dergelijk bizar primitieve omstandigheden in the middle of nowhere dat, nu het  moment bijna daar is, alle rek er uit is. We zijn uit elkaar gegaan met opdracht de oplossingen even laten bezinken. Estelle zou eigenlijk eens even helemaal weg moeten zijn om tot rust te komen. Helaas zit dat er voorlopig niet in.

In de WC wacht mijn favoriete kakkerlak al op me, ik noem haar (heb zelf besloten dat ’t een vrouwtje is) Mientje. Had vroeger een heel stel kippen, Geertje, Truus, Hendrike, Mientje en Geurtje. Deze mientje heeft wel wat van die andere, net zo opdringerig. Maar Mientje heeft vandaag bezoek van ene Jan, een duizend of miljoenpoot, daar wil ik vanaf zijn van meer dan 10 cm lang. Ben benieuw wat Jan zoal graag eet ….
In de douche zit een spin waarvan ik me afvraag of dat geen familie is van de Vogelspin. Niet dat ’t me veel uitmaakt want ik vind spinnen nooit echt leuk en maak daarna geen onderscheid meer.

01.00 uur:
Twan en ik besluiten we dat we ons qua filmen wat meer gaan richten op dat wat er in het opvangcentrum plaatsvindt. Want als geen oplossing komt voor het filmen van de release, dan zouden we nog wel wat PR kunnen maken voor het project in Somoria en wat minder focussen op de release in Bacaria. We gaan daarom niet naar een dorpje om daar de bevolking te spreken over hun kijk op de release, maar hier blijven en zo veel mogelijk dieren en situaties volgen. 02.00 naar bed, wordt morgen weer vroeg dag.

07.00 uur:
We hebben NET een wilde chimpansee gemist die op bezoek was bij het centrum. Melanie zag haar langskomen, heel rustig en nauwelijks bang. Het gaat om een redelijk jong vrouwtje die in haar vruchtbare periode is (goed te zien door een grote vaginale zwelling) en klaarblijkelijk haar oog heeft laten vallen op Paco. Ik begrijp haar keuze wel, Paco is het prototype van een chimpanseebink. Na wat rondkijken vinden we wel het nest wat ze vannacht gebruikt heeft: een penthouse met uitzicht op haar eigenste Paco. Ik ben erg onder de indruk, ondanks 27-28 jaar bij de apen zie ik nooit tekenen van wilde dieren zoals nu. Melanie denkt dat ze wel eens over het hek springt dus wie weet heeft Paco al een schare prachtige kindertjes (“onechte kindertjes zijn net zo lief als echte” zullen we maar zeggen) rondlopen. Er schijnt nog een vrouwtje te zijn die wel eens komt ‘buurten’. Bij chimps zorgen de vrouwtjes er voor dat inteelt vermeden wordt. Soms door stiekem vreemd te gaan met rondzwervende mannen. Jonge dieren lopen gewoon over naar een andere groep. De mannetjes blijven in principe altijd bij de groep. Begrijp nu ineens niet meer waarom wij mensen daar zo moeilijk over doen. Is gewoon goed voor de genen! Ook is er weer een groep groene meerkatten op bezoek met veel jonge dieren die op hoge snelheid door de bomen sjezen. Ik hoop nog steeds bavianen en huzaarapen te zien.