Loonse en Drunense Duinen dreigen te verdwijnen.

Het stuifzand in de Loonse en Drunense Duinen wordt bedreigd doordat de wind er steeds minder grip op krijgt. Zonder drastische maatregelen slokt oprukkend bos het zand volledig op. De vereniging Natuurmomumenten luidt de noodklok. Als nu niet wordt ingegrepen bestaan de Loonse en Drunense Duinen over honderd jaar nog slechts als naam, want het stuifzand is er dan niet meer, waarschuwt boswachter F. Kapteijns.

Om dat te voorkomen heeft Natuurmonumenten onlangs een gespecialiseerd bureau opdracht gegeven te onderzoeken welke maatregelen mogelijk zijn. Vrijwel zeker zal aan de westkant van het circa 400 hectare metende stuifzandgebied enkele tientallen hectare bos moeten worden gekapt om de wind meer ruimte te geven. Andere mogelijkheden, aldus Kapteijns, zijn het plaggen van heide of er schapen te laten grazen.

De Loonse en Drunense Duinen behoren tot de grootste stuifzandgebieden van Europa. Het Nationaal Park (sinds 2002) waar het stuifzandgebied onderdeel van is, omvat 3400 hectare. Al eeuwenlang wordt het gebied intensief benut. Bij het ontstaan, zo'n achthonderd jaar geleden, was al sprake van 'intensieve landbouw', waarbij het vee de heide overbegraasde. Dat, in combinatie met ongelimiteerde houtkap, zorgde ervoor dat de wind vrij spel kreeg.

Rond 1850 was het gebied zo groot dat aan de randen op grote schaal werd begonnen met beplanten, om te voorkomen dat hele dorpen zouden overstuiven. De afgelopen jaren kreeg het stuifzand, uit oogpunt van natuurbeheer, juist meer ruimte. Natuurmonumenten kapte her en der bomen en er werd heide geplagd, bij elkaar enkele hectares, maar dat is lang niet genoeg, aldus boswachter Kapteijns.

Het uitgestrekte stuifzandgebied is uniek in Nederland. Er komen insecten en plantensoorten voor die in extreme omstandigheden gedijen. De temperatuur kan in de zomer in het zand op één dag schommelen tussen wel vijftig graden Celsius overdag en net boven het vriespunt 's nachts. Als niet snel maatregelen worden getroffen, verdwijnen, met het zand, dieren zoals de zeldzame strandzandloopkever, de boomleeuwerik en de nachtzwaluw.

Het uitgestrekte stuifzandgebied is uniek in Nederland. Er komen insecten en plantensoorten voor die in extreme omstandigheden gedijen. De temperatuur kan in de zomer in het zand op één dag schommelen tussen wel vijftig graden Celsius overdag en net boven het vriespunt 's nachts. Als niet snel maatregelen worden getroffen, verdwijnen, met het zand, dieren zoals de zeldzame strandzandloopkever, de boomleeuwerik en de nachtzwaluw.

(Bron: Trouw)