Limburgs Landschap blij met broedgeval raaf

Dit jaar vond een broedgeval van de raaf plaats in Nationaal Park de Maasduinen. Minimaal één jong vloog begin juni uit. Het laatste bewezen broedgeval in deze provincie was in 1870 nabij Schinnen in Zuid-Limburg. Enige menselijke hulp en grote natuurgebieden maakten de terugkeer van deze grote kraaiachtige makkelijker.

Dood
Raven hadden in het verleden een veelal negatieve reputatie. Ze werden geassocieerd met de dood en te vuur en te zwaard bestreden, niet alleen in Nederland maar ook in omliggende landen. Begin 20e eeuw verdween de soort als bewezen broedvogel uit geheel Nederland, hoewel er tot 1944 geruchten waren dat de soort nog voorkwam in het Vijlenerbos. Vanaf de jaren ’70 in de vorige eeuw werd gestart met herintroductie op de Veluwe. Ook in België en Duitsland hielpen natuurbeschermers de soort om opnieuw voet aan de grond te krijgen. Afgelopen najaar werden er ook twee vrouwtjes van de raaf (afkomstig uit illegale gevangenschap) losgelaten in de Maasduinen. Heel langzaam breidde de raaf zich uit.

Zelf bekijken
Al enige jaren worden met enige regelmaat raven in de Maasduinen gezien. Een project van Ark Natuurontwikkeling dat er samen met Het Limburgs Landschap is opgestart brengt ze letterlijk voor de camera. Bij dit project (www.dooddoetleven.nl) worden grotere dieren die verkeersslachtoffer zijn geworden (vooral reeën) in een natuurgebied gelegd. Daar staat een webcam bij die alle bezoekers registreert. Raven eten ook aas, dus werd verwacht dat ook die soort voor de camera zou verschijnen.  En inderdaad: ze aten echter niet alleen van het neergelegde aas, maar plukten ook haar van een dood ree, blijkbaar als nestmateriaal.

Bewijs
Eind april werd door meerdere natuurliefhebbers gezien dat twee raven regelmatig ergens het bos invlogen om te gaan broeden. De plek werd verder met rust gelaten zodat de raven in alle rust hun broedsel groot konden brengen. Naar nu blijkt is er minimaal één jong uitgevlogen. De komende maanden zal de familie nog enige tijd samen rondvliegen. Bezoekers van de Maasduinen kunnen de zwarte vogels onderscheiden van kraaien door hun grootte (met een spanwijdte van de vleugels van ongeveer 1,20 meter), de vrij lange enigszins ruitvormige staart en ook ver uitstaande kop, en zeker ook door de roep, die enigszins doet denken aan een blaffende grote hond.

Meer waarnemingen
Mooi is dat er dit voorjaar niet alleen in de Maasduinen maar ook elders in de provincie vaker raven gezien werden. Er zwerven dus meer paartjes van deze soort rond. Ook in de regio Venray en op de Meinweg (waar een paartje over de grens in Duitsland broedde) zijn ze te zien. Het lijkt er op dat na dit broedgeval in de Maasduinen ook in Limburg de raaf weer tot de vaste broedvogels behoort.

Bron: Stichting het Limburgs Landschap

Beluister het gesprek in Vroege Vogels Radio