Lies Visschedijk: schijn bedriegt

Sommige dieren hebben pech. Hun naam én uiterlijk zitten niet mee. Ik denk het eerst aan de langpootmug. De langpootmug is geen mug, hij steekt niet en hij is ook niet eng. Het is een prachtig diertje dat niemand kwaad doet en toch slaan sommige mensen hem dood.

Lees hieronder de volledige column: 

De oorwurm heeft ook weinig geluk. Een wurm is het niet en hij of zij kruipt ook niet in een oor. Zoals wij deze dagen graag onder ons dekbed blijven liggen, zo weet de oorwurm zich graag omringd met vochtige grond of een spleet in het hout. Dit heet met een fijn en kerstig woord aanrakingsminnend. Omdat de oorworm snel uitdroogt en iedereen behalve wij hem lekker vindt, verstopt hij zich. Als het erg koud is blijft hij net zoals wij graag aanrakingsminnend, maar vanaf het voorjaar komt hij, liefst in de schemering, tevoorschijn om plantenresten en dode diertjes te eten. Een klein stukje afgevallen fruit gaat er ook wel in en een bladluis ook. Waarom hebben zovelen een hekel aan dit diertje? Komt het door die twee vervaarlijke lange tangen aan zijn achterlijf? De oorwurm kan er mee dreigen maar van een kneepje voelen we bijna niks.

Wat doet een oorwurm bij gevaar? Hij laat zich vallen. Daarna gaat hij verder met dode bladeren opruimen. Tegen het einde van de winter legt de oorwurm haar eitjes. Zij is, zeker voor een insect, een zeer verzorgend type. Zorgvuldig verzorgt de moeder haar eitjes en beschermt ze tegen rovers. Elke dag worden de eitjes door haar schoongelikt zodat ze niet verschimmelen of uitdrogen. Als het nest wordt verstoord legt ze de eitjes weer veilig bij elkaar. ‘s Nachts, als uit de eitjes kleine nimfjes zijn gekropen, gaat ze op pad om eten te verzamelen. Dit braakt ze terug op het nest weer uit voor de jongen. Ze blijft zorgen, tot de nimfen voor de tweede keer zijn verveld en ze sterk genoeg zijn. Als de moeder overlijdt mogen ze haar ook best opeten. Wist je dat een oorwurm kan vliegen? Ik heb het nog nooit gezien maar onder de dekschilden schijnen ingenieus opgevouwen vleugels te zitten. Wat raar. Je hebt twee enorme tangen waar je bijna niks mee kan en twee vleugels waar je bijna niks mee doet.  

Mijn eigen opdracht voor deze kerst is: verdiep je eens even in wat soortgenoten die misschien niet zo uitnodigend op je overkomen. Misschien hebben de soortgenoten een paar halve liters bier op of stinken ze een beetje uit hun mond. Het kan ook iemand in je familie zijn voor wie je je een beetje schaamt, iemand die altijd boos lijkt of bang is voor alles. Vraag eens hoe het gaat. De schijn bedriegt en vaak valt het mee. Na een praatje komen er misschien ineens twee vleugeltjes tevoorschijn.

Misschien heb je wel met een engel gesproken.