Laatste ronde Bomen voor Koeien - Carla van Lingen
• 20-03-2009
• leestijd 3 minuten
Een aantal koeien wordt al in deeltijd beweid, en vandaag mag er weer een vers groepje voor het eerst de wei in. Want het is een bijzondere dag. De actie Bomen voor koeien loopt op z’n eind en er zijn bijna 100.000 bomen geplant. Bijna, want we hebben nog een week de tijd om de 100.000 te halen. De Vara helpt mee: wie nu lid wordt hoeft slechts 7 euro te betalen en dan plant de omroep voor 10 euro een boom voor een koe.
Bij Floor en haar blaarkoppen staan al bomen. Aan de ene kant staan eiken en aan de einder hoge populieren. Aan de rand van de sloten hebben Floortje en Lodewijk eiken geplant die straks als solitaire bomen in het weiland staan.
De jolige koeien dartelen om ons heen als Thomas van Slobbe over de actie verhaalt.
Negen jaar geleden startten we Bomen voor koeien. Het begon met schrijfster Rosalie Sproten met wie ik aan de Heimansgroeve bij Epen een reportage maakte over Eli Heijmans. We keken uit over weilanden met koeien die bomen hadden. Rosalie pleitte voor weilanden met bomen voor koeien. Zo werd de actie geboren en Thomas van Slobbe van de Stichting wAarde heeft de kar met volle inzet getrokken. Het ministerie van LNV deed mee, Campina zette zich in en vele Vroege Vogels luisteraars kochten een boom. 86.000 Bomen zijn geplant en volgende week valt het doek. Genoeg is genoeg, het verhaal is verteld, maar nog lang niet iedere koe beschikt over een boom.
Floortje: “Geef koeien bomen en het gaat ze goed: minder stress betekent meer melk.” Niet alle boeren planten bomen want waar bomen groeien is schaduw en waar schaduw is daar groeit het gras minder hard. De blaarkoppen van de Hooilanden gaan zodra het lente wordt de wei in, soms maar voor een paar uur per dag. Dan is het werken geblazen want de koeien krijgen een aantal keren per etmaal een vers stukje weiland. Ze hebben een eet/rust ritme van 3 uur vreten en dan gaan ze liggen om te herkauwen. Dat doen ze op de plek waar ze gevreten hebben, dus op kaalgevreten grond. In die tijd worden de omheiningen opgeschoven zodat de koeien weer vers gras beschikbaar krijgen.
Bij gangbare koeienboeren staan koeien met z’n allen in een wei (als ze geluk hebben) waar ze eten en liggen op dezelfde plek. Dat gras heeft veel extra’s nodig om nog te kunnen groeien. Bij de Hooilanden doen de natuur en de eigenaren het werk. Door de verplaatsingen krijgt het gras kans om te groeien. En het loont de moeite. De koeien krijgen meer, dus de koeien geven meer. Floortje: “We willen het zo en niet anders. We hebben voor blaarkoppen gekozen omdat het een stevig, minder op productie gericht ras is. Het is een mooie, speelse, slimme koe. En we hebben gekozen voor deze manier van produceren: niet alleen gericht op meer en veel, maar op kwaliteit en plezier.“ Intussen spelen de blaarkoppen krijgertje in de wei en hoor ik mijn eerste voorjaarswulp. Kijk zelf op http://www.dehooilanden.nl/index.html voor een eerste indruk van de Hooilanden.
20 maart 2009,
Carla van Lingen (ex-eindredacteur Vroege Vogels)