De enige wilde populatie korhoenders in Nederland is bijna uitgestorven. Slechts 14 hanen en hennen dartelen op dit moment rond op de Sallandse heuvelrug. Dit voorjaar worden maximaal 25 korhoenders uit Zweden gehaald en uitgezet om de populatie te redden. Als dit niet lukt dan sterft de korhoen vermoedelijk uit. En daarmee een belangrijk symbool van het Overijsselse landschap.
Goed nieuws
Het beste nieuws tot nu toe: de hanen, die in Zweden nét begonnen met de baltstijd gaan daar, ondanks de reis naar Nederland, gewoon mee door. Er zijn waarnemingen gedaan van Zweedse hanen die baltsen voor Nederlandse hennetjes, aldus Vogelbescherming. Ook een Zweedse haan die vorig jaar is bijgeplaatst, is daarbij gezien. Dat is een doorbraak, omdat er nog maar twee ‘Nederlandse’ hanen in leven zijn.
Aantal korhoenders op de Sallandse Heuvelrug daalt
Jarenlang was de populatie korhoenders op de
Sallandse Heuvelrug
stabiel en werden er ongeveer 12 tot 15 hanen geteld. De laatste drie jaar is de stand snel gedaald. In 2010 en 2011 zijn er respectievelijk 7 en 4 hanen geteld. Vermoedelijk leven er nu nog maar 2 hanen. De exacte oorzaak van de plotselinge snelle neergang is nog niet precies bekend. Wel is bekend dat er de laatste jaren geen kuikens groot zijn geworden. Vermoedelijk speelt een gebrek aan insecten voor de jonge kuikens een belangrijke rol. Insecten zijn voor de eerste weken de voedselbron voor kuikens. Ook kan het zijn dat de insecten niet de juiste voedingswaarde hebben. Verder speelt inteelt mogelijk een rol, zo ook de aanwezigheid van havik, kraai en vos.
Vervolg
Eind dit jaar besluiten de betrokken terreinbeheerders Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer, Vogelbescherming Nederland, provincie Overijssel en het Ministerie van Economische Zaken aan de hand van de uitkomsten en de resultaten van de populatie
korhoenders
op de Sallandse Heuvelrug of het wilde korhoen voor Nederland te behouden is.
De balts
De balts of paringsdans van de korhaan, die altijd plaatsvindt in de ochtendschemer, blijft iets fascinerends. Koos van Zomeren heeft hem beschreven:
“Dribbelend gaat hij heen en weer tussen de heidestruiken. Hij krabt eens wat en spreidt zijn staart. Nu eens buigt hij naar de grond alsof hij getroffen wordt door een darmkoliek, dan weer maakt hij een luchtsprong alsof er zojuist een doelpunt is gevallen.”
Dat alles doet hij met veel geklik, gesis en geknor om een hennetje het hof te maken. En haar zien we meestal niet door haar schuwheid en perfecte schutkleur. De baltsplekken vinden we de open plaatsen, zoals kapvlaktes. De korhanen zijn honkvast en zoeken steeds weer dezelfde baltsplaats op. De hennen blijken grotere afstanden af te leggen en trekken rond tussen de baltsplaatsen. In tegenstelling tot andere hoendersoorten kan het korhoen vrij goed vliegen.