Koraalriffen sterven door met CO2 verzuurde oceanen

Nieuw onderzoek wijst uit dat de oceanen in minder dan 50 jaar te zuur kunnen zijn voor koraal om te groeien. De verzuring wordt veroorzaakt door hoge CO2-uitstoot ten gevolge van de verbranding van fossiele brandstoffen. Tenzij de wereldwijd toenemende CO2-emissies in de nabije toekomst drastisch zullen dalen, zullen de bestaande koraalriffen allemaal zijn gestorven tegen het jaar 2100.

Het onderzoek werd uitgevoerd door een groep wetenschappers die deelnemen aan een wereldwijde koraalstudie. Uit de resultaten blijkt dat de verzuring van de oceanen door het oplossen van het broeikasgas CO2 veel sneller verloopt dan eerder gedacht.

CO2 uit de atmosfeer lost op in water als koolzuur. In het zure water kunnen calciumcarbonaten, waaruit de skeletjes van onder andere koraal bestaan, niet meer kunnen vormen. bij verdergaande verzuring zullen de bestaande calciumcarbonaten zelfs oplossen, waarbij bovendien, tot overmaat van ramp, nog extra CO2 vrijkomt.

Koraalriffen herbergen unieke biodiversiteit en dienen bovendien als kraamkamer voor veel vissen. De rijkdom aan vis rondom de riffen dient als voedsel voor miljoenen mensen. Daarnaast vormen de koraalriffen een belangrijke toeristische bestemming, van Australië tot de Cariben en de eilanden bij Florida.

Bij voortzetting van de huidige CO2-uitstoot zal de CO2-concentratie van de atmosfeer in 2100 zijn gestegen tot 880 ppm. Zelfs wanneer de atmosferische CO2-concentratie, door grote internationale inspanningen, stabiliseert tot 550 ppm, zal geen van de bestaande koraalriffen kunnen overleven, stellen de onderzoekers.

Niet alleen koraal wordt ernstig bedreigd door verzuring van de oceanen. Ook diverse schelpdieren, waaronder oesters en mossels, zullen in het zure milieu grote moeite hebben om hun schelpen op te bouwen. Wellicht het meest verontrustend is dat ook veel soorten plankton een skelet hebben dat uit calciumcarbonaten bestaat. Plankton vormt de basis van de voedselketen in de oceanen en speelt daarnaast een belangrijke rol bij bestrijding van het versterkte broeikaseffect. Juist voor de vorming van de calciumcarbonaten wordt namelijk CO2 opgenomen uit het water. Plankton speelt voor CO2-opslag een minstens even belangrijke rol als de bossen op het land.

De hoofdauteur, Ove Hoegh-Guldberg, een professor in de mariene wetenschappen aan de Universiteit van Queensland in Australië heeft een simpele boodschap voor de politici die op dit moment op Bali onderhandelen over een nieuwe klimaatverdrag: "we hebben snel CO2-reductie nodig".

Bron: Heir.nu