Een uitgeholde kokosnoot als bakje voor vogelzaad of vet is niets nieuws. De kokosnoten die we opgestuurd kregen van Addy Adams zijn dat wel. “Ze zijn gemaakt in Kenia”, vertelde Addy erbij, “in een project voor gehandicapte kinderen.” Het blijkt te gaan om het Diani Children’s Village, een project dat financieel wordt ondersteund door de Hick Foundation uit Nederland. In een door Hick gefinancierde werkplaats worden kokosnoten gebeeldhouwd tot één of twee vogels met een bolle buik waar je zaadjes of ander vogelvoer in kunt doen. En het werkt, blijkt ook uit de foto’s die Addy erbij stuurde (gemaakt door Afiena Ottevanger). Een koolmees, een boomklever en een staartmees trekken zich niets aan van de gestileerde vogels die wij in de kokosnoot kunnen zien, en laten zich het voer goed smaken. In het voorjaar stuurde Addy nog een foto met een enthousiaste mail erbij: “Er broedt een vogel in de kokosnoot! Weet jij wat dit is?” Het bleek een grauwe vliegenvanger, een bekend liefhebber van half-open broedgelegenheden zoals blijkbaar deze kokosnoot.
Enthousiast geworden door de verhalen van Addy heb ik zelf ook een ‘vogelnoot’ in een boom gehangen in mijn achtertuin. Het was al ruimschoots voorjaar, maar dat mag de pret tegenwoordig niet meer drukken. Bijvoeren mag volgens de actuele inzichten het hele jaar door. Alleen, … mezen en andere kleine zangvogels eten rond het broedseizoen het liefst rupsen en insecten. Dus wat er tot nu toe op mijn kokosvogel afkwam waren eigenlijk alleen kauwtjes. Het wordt dus afwachten wat de winter gaat brengen. En als de vogels mijn kokosnoot ook dan niet weten te vinden dan is er nog geen man overboord. De werkplaats waar de voederbakjes worden gemaakt is hoe dan ook een sympathiek initiatief.