Jakobskruiskruid graaft binnen enkele jaren zijn eigen graf als beheerders de planten met rust laten. De plant maakt zijn eigen standplaats ongeschikt voor hernieuwde groei door schimmels en bacteriën in de grond achter te laten. Het is tot nu toe gebruikelijk om jakobskruiskruid met wortel en tak te verwijderen, aangezien vooral paarden een nare dood sterven als zij van het onkruid eten.
Bioloog Tess van der Voorde promoveert vrijdag aan de Wageningen Universiteit op een onderzoek naar groei en bloei van de ongeveer 60 centimeter hoge plant, die met gele, stervormige bloemetjes bloeit. Vooral op braakliggende grond, graslanden en in wegbermen schiet het kruiskruid in deze tijd van het jaar omhoog. De plant is giftig voor alle diersoorten.