Irene Muller-Schoof: Knapperig weer

Een frisse kus op de wang van de gastvrouw. Door het fietsen ruik ik naar ‘buiten’ en dat vindt zij heerlijk. Ik geef de vriendelijke woorden aan het weer, dat die dag “zo knapperig” is. Daarop informeert mijn vriendin of dit een typisch Haarlemse uitdrukking is. Knapperig brood, ja dat kent zij wel, maar knapperig weer? Ik zoek in mijn hoofd naar mijn Haarlemse periode, meer dan twintig jaar terug. Mijn hersens kraken en ik blijf het antwoord nog even schuldig.

Bij knapperig weer is koud en droog. Het knispert buiten, het kraakt onder je voeten bij elke voetstap, alsof de hele weg met kiezeltjes is geplaveid. De lucht is kristal helder en het heeft waarschijnlijk licht gevroren. De wind houdt zich koest op knapperige dagen. Een kalme bries is maximaal haalbaar. Het is zeker geen zomer, daarvoor komt het kwik niet hoog genoeg. Het is winter, maar het kan ook voorkomen in late herfst of het koele voorjaar.

Knapperige omstandigheden zijn een uitnodiging voor kleine vogels. Die gaan er van kwetteren en kwelen. Vinkjes, mezen, roodborsten en winterkoninkjes krioelen onder struiken, smeren hun keeltjes en kakelen in het rond. Ook de merel laat zich horen van de daken. De akoestiek op knapperige dagen is klater helder, het klinkt alsof er ruis uit de lucht is gehaald en er extra begeleiding is om klanken verder te dragen.

Een krokus uit de grond, een sneeuw- of grasklok, takken in de knop. Kale kronen van bomen, waarin kraaien op hoogte met gaaien vechten en krijsen om aandacht. Er wordt op knapperige dagen nog niet gekoerd, gekrekeld of gekwaakt.

De geur op dit soort dagen laat zich knap lastig omschrijven. Geen kruidige geur van rottende bladeren, noch fruitige geur van bloesem, bloem of kleverige knop. Er zit nog geen mest in de lucht en geen zweem van gemaaid gras. Het is een knapperige geur, een frisse geur die koel voelt door de keel. De geur van in de tuin gedroogde was of  van een buitenkind.

Ja, het is een kreet uit mijn verleden, het weerkaatst mijn Haarlemse kindertijd, waar ik buiten was, in weer en wind, vooral ook op knapperige dagen.