Ineke Zweep: Een vreemde gast

De zon schittert over het water op een mooie zomeravond. Libelles scheren als helikopters over het water. Kikkers houden in de verte hun zomeravondconcert. Ook hoor ik af en toe een koekoek. Dat duidt op regen. Zo rustig en puur is die natuur op deze mooie zomeravond. De koeien in de akkers koesteren zich in de zon. In de verte zweeft een roofvogel over de weilanden. Het lijkt wel een vlieger. Met zijn meterslange vleugels laveert hij van links naar rechts en probeert op deze manier te visualiseren of er beneden nog iets van zijn gading te vinden is.

Ik zit heerlijk bij het kanaaltje in de avondzon en  geniet als geen ander van deze prachtige zomeravond. Mijn dobber zweeft rustig over het water en ik  heb ook een toeschouwer, hij staat statig op zijn poten en kijkt geïnteresseerd naar mij.
Een mooie reiger met een prachtig jacquet. Hij kijkt als het ware de vissen uit het water en als het zover is neemt hij zijn kans waar.

De ogen vallen mij zwaar en de eenden houden me nog een beetje wakker met hun gekwaak. De zon zakt steeds verder naar beneden, het avondrood maakt zich meester tegenover de blauwe lucht. Ik sluimer een beetje weg, daar bij het water.Dat duurt trouwens maar even. Abrupt schrik ik wakker van een enorm geklepper.

Het is de reiger. Hij gaat er vandoor. Maar u raadt het misschien al. Hij gaat er vandoor met mijn voorn.

Mijn dobber… er zit niks meer aan.

Mijn vreemde gast de reiger heeft zich tegoed gedaan aan mijn voorn. Ik zie hem zweven in de lucht en hij valt bijna te pletter. Dan schiet hij naar beneden en zoekt een mooi plekje op het aardappelveld. Schijnbaar is hij nu tevreden in is deze avond voor hem een succes. Niet voor mij. Of toch wel.

Opnieuw staat mijn lijn strak. Wat zal er dit keer aanzitten. Het voelt een beetje zwaar. Misschien is het wel een snoek. Het word zwaarder en zwaarder. De lijn staat behoorlijk strak.

Ik denk, doorgaan maar er is geen houden meer aan. De hengelstok vliegt met een noodgang weer in het water. Niet alleen de hengelstok maar ikzelf vlieg er bijna achteraan. Wat zit er toch aan die lijn. U raad het nooit, en jawel..een oude fiets. Wat mensen zoal niet in het water mieteren. Deze avond kan voor mij niet meer stuk. Vis gevangen heb ik niet maar zo’n mooie zomeravond bij het water aan het wuivend riet kunnen ze mij niet meer afnemen. Misschien komt er ooit nog weer zo’n avond daar bij het riet  en is diezelfde reiger dan ook weer mijn gast.