Indonesië pakt illegale visserij aan

De Indonesische overheid gaat de strijd aan met illegale visserij. Het land tekende hierover afgelopen week samen met tien andere landen een verdrag van de FAO, de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties. Doel is om de Koraaldriehoek, ook wel de kraamkamer van de wereldzeeën genoemd, beter te beschermen tegen de gevolgen van illegale visserij.

Het verdrag ('Agreement on Port State Measures to Prevent, Deter and Eliminate Illegal, Unreported and Unregulated Fishing') houdt in dat de controle op illegale visserij niet meer gebeurt op zee, maar in de havens. Met illegale visserij wordt niet alleen bedoeld het vissen zonder vergunning, maar ook het vangen van beschermde soorten, het negeren van vangstquota en het gebruiken van verboden vistuig. Controles op zee zijn vaak lastiger dan op land omdat het zo'n groot en onoverzichtelijk gebied is. Bovendien kost het daardoor meer geld en is er duur materiaal nodig voor de controles. Vooral armere landen hebben hier de middelen niet voor.

Het Wereld Natuur Fonds (WNF) juicht de ondertekening van het verdrag toe. Carel Drijver, hoofd programma Oceanen en Kusten van het WNF: "De Koraaldriehoek is niet alleen van onschatbare waarde voor de natuur, ook miljoenen mensen zijn er economisch van afhankelijk. Door dit verdrag kan vis die op een illegale manier is gevangen niet meer (internationaal) worden verhandeld en staat de markt open voor duurzame producten."

De Koraaldriehoek strekt zich uit over Indonesië, de Filippijnen, Maleisië, Papoea Nieuw Guinea, Brunei, de Salomon Eilanden en Oost Timor, en beslaat 5.4 miljoen km2 (150x Nederland). Het gebied is een waardevolle kraamkamer, waar vissen kuit schieten en nieuw leven ontstaat. Nergens ter wereld is de soortenrijkdom zo groot als hier. Hier vind je 75 procent van alle koraalsoorten, 6 verschillende soorten zeeschildpadden, walvishaaien, mantaroggen, 22 soorten dolfijnen en meer dan 3000 verschillende soorten vissen. De koraalriffen, mangrovebossen en zeegrasbedden voorzien ruim 100 miljoen mensen in de kustgebieden van voedsel en inkomsten uit (duik)toerisme en visserij.

Bron: WNF