Immigrant profiteert van natuurlijke waterpeilen

Nieuwe planten- en diersoorten worden niet altijd bejubeld in Nederland, maar riviertandzaad heeft onze harten veroverd. De plant is een teken van herstellende dynamiek omdat hij dol is op natuurlijke waterpeilen. Riviertandzaad duikt steeds vaker op in het (oostelijke) rivierengebied. Langs de oeverstrook van de Oude Waal staan ze zelfs met duizenden bij elkaar.

Als je voor je werk iets doet met natuur, dan wil dat niet altijd zeggen dat je veel buiten komt. Des te leuker is het dan als je eindelijk de stoute schoenen aan kunt trekken om de dijk af te zakken bij Nijmegen en het plantje te determineren dat zo massaal op de slikranden van de Oude Waal is gekiemd. Het gaat hier om riviertandzaad (Bidens Radiata), een plantje met een echte ARK geschiedenis.

Toen in 1989, het jaar waarin ARK is opgericht, de plaat bij Ewijk voor het eerst werd afgegraven ten behoeve van Ruimte voor de Rivier en ARK daar een proefproject startte, ontdekte Willem Overmars deze plant. Hij had nog niet eens een Nederlandse naam en was onvindbaar in de 'Heukels'. Inmiddels duikt riviertandzaad steeds vaker in het (oostelijke) rivierengebied op, zelfs binnendijks zoals in de klimaatbuffer ’t Zwanenbroekje. Het meest spectaculaire voorbeeld is het Vossegat bij Gendt. Hierin heeft de Waal enorme grind- en zandlobben afgezet die met de bijbehorende vegetatie een uniek beeld geven van hoe een natuurlijke Waal er uit kan zien.

En nu staan er dus duizenden exemplaren riviertandzaad langs de gehele oeverstrook van de Oude Waal. Ook hier is het peilbeheer natuurlijker geworden en deze plant bezingt dat.

Samenvatting uit Flora rapport Gelderse Poort: "Riviertandzaad (Bidens radiata) is een nieuwkomer in Nederland die oorspronkelijk afkomstig is uit oriëntaals Europa en Azië. Het lijkt thans in hoog tempo het rivierengebied te veroveren. Vooral de laatste paar jaar wordt de soort op steeds meer oevers gevonden. Op de buitendijkse overstromingsvlaktes van Gelderse Poort staat Riviertandzaad soms massaal. Vooral droogvallende zandoevers lijken favoriet”.

Bron: Natuurbericht

Tekst: Jeroen Helmer en Marjolein Sterk, ARK
Tekening: Jeroen Helmer, ARK