Imanuel den Hollander: Perfect uitzicht

Na een aangename maaltijd in een strandtent richtten enkele leden van de familiereünie zich naar de zee, om de zon in de zee onder te zien gaan. De omstandigheden leken ideaal: buikje vol, drankje in de hand, een heldere lucht en een roder wordende zon die zijn laatste stralen via een glad zeeoppervlak naar ons toezond. Toen zagen we het. De grote lichtbal stond op de horizon, en precies binnen zijn cirkel was een zwarte paal zichtbaar met raderen eromheen. Wij konden onze ogen niet geloven. Een windmolen.

De zon gaat onder in de zee. Dat dachten de mensen heel vroeger. Ondanks de wetenschappelijke vooruitgang hebben mensen de uitdrukking altijd gekoesterd; zij is onderdeel van het oudste, meest romantische oeruitzicht. Vanaf het strand van IJmuiden tot dat van Schoorl is nu een immens park te zien van veertig meter hoge, technologisch geavanceerde windmolens, die groene energie opwekken. De zon gaat onder achter Windmolenpark Egmond, dat klinkt toch minder, nietwaar?

Boortorens waren al een verontrustend gezicht als je van de zee genoot, maar deze monsters zijn qua gezamenlijke afmetingen van een andere orde en blijven zeker twintig jaar staan. 'Mijn pasgeboren dochter zal aan de kust volwassen worden zonder de wijdheid van de zee te kennen, met altijd die doorn genaamd windmolen in haar oog,' zo schreef ik naar onder andere energiebedrijf Nuon en Rijkswaterstaat, in een moderne Don Quichote actie tegen de in mijn ogen zichtvervuilende en ondemocratisch opgerichte windmolens. Het dramatische pleidooi kon nergens ogen vochtig maken. Nuon schermde met legaal behaalde vergunningen, Rijkswaterstaat wees erop dat Nuon aan de vereisten voor de vergunningen voldeed. De door mij gecontacteerde milieuorganisaties hadden zich in verband met het experimentele zeepark louter op het welzijn van vogels en zeedieren gericht, en waren gerustgesteld door beloftes van Nuon. En wie is er nou tegen groene energie?! Alleen Stichting Duinbehoud noemde het woord uitzicht in haar bezwaarindiening, welke door de rechtbank geruisloos werd afgewezen.

Maar mensen, dat oeruitzicht! Dat is veel waard, dat schenkt een geluksgevoel, dat geeft weer nieuwe energie. Richt u toch op de zon, die zo glorieus onder kan gaan. Die ons alle energie op deze aarde schonk, ook voor het vervaardigen van die draaiende ondingen. En die ons alle schone energie die we nog nodig hebben kan schenken zonder planten en dieren om te brengen. Die uitzichten niet verpest, maar perfect maakt.