Huisdiertjes
• 18-04-2012
• leestijd 1 minuten
Tijdens een wandeling buiten mijn onderzoeksgebied zag ik larven in erg ondiep water. Omdat de beestjes het niet zouden overleven, heb ik ze er allemaal uitgeschept en meegenomen. Nu zwemmen ze bij mij thuis in een aquarium, compleet met zandvloertje, rivierwater en waterplantjes. Door de larven te redden, kan ik meteen van dichtbij meemaken hoe ze transformeren over tijd.
Voeding
Een probleem was dat ik toen ik ze ving, ik niet precies wist wat vuursalamanderlarven eten. Eens in de twee dagen ving ik allerlei insecten uit een stukje water en gooide die erbij. Op deze manier ben ik erachter gekomen dat kleine vlokreeftjes er wel in gaan bij larven, als die tenminste niet te snel voorbij zwemmen. Liever nog gaan ze voor een makkelijkere prooi: muggenlarven. Het is wel duidelijk dat de salamanderlarven in mijn aquarium genoeg te eten krijgen, want ze zijn al een stuk dikker geworden dan hun soortgenootjes in het wild.
Lekker hapje
In het wild stroomt het water waar de salamanderlarven in zitten vaak snel, waardoor ook het eten snel langs stroomt. Het is dus lastig voor de larven om voedsel te pakken te krijgen en daardoor best mogelijk dat ze niet elke dag te eten hebben. Als dit voedseltekort van lange duur is, hebben de larven een oplossing: ze eten (delen van) elkaar op! Ik ben dus niet de enige die verantwoordelijk is voor afgenomen stukjes staart!