Hoop voor spiegeldikkopje

Het spiegeldikkopje is de afgelopen jaren sterk achteruit gegaan. De soort komt alleen nog voor in de Peelregio, in Noord-Brabant en Limburg. Door snel actie te ondernemen kan de soort zich weer uitbreiden en ook nieuwe leefgebieden gaan bevolken.

De Peelregio vormt het laatste bolwerk van het spiegeldikkopje in Nederland. In 2010 is door De Vlinderstichting voor Limburg de balans opgemaakt naar aanleiding van alarmerende berichten over een snelle achteruitgang van de populaties van het spiegeldikkopje. De achteruitgang kan worden bevestigd: in drie van de vier grotere populaties is een afname van circa 90 procent in de aantallen geconstateerd. In De Zoom is de soort verdwenen, in de Groote Peel is het voorkomen tot enkele locaties beperkt en in de Mariapeel komt het spiegeldikkopje verspreid in lage aantallen voor. Alleen in het Weerterbos is de populatie stabiel. In andere Limburgse terreinen is deze vlinder verdwenen. In Noord-Brabant lijkt de situatie vergelijkbaar.

Grootste knelpunt lijkt de verdroging te zijn. De aanhoudende grote neerslagtekorten in het voorjaar lijken de achteruitgang te hebben versterkt. Uitbreiding van begrazing en het dichtgroeien van leefgebied met bos of struweel vormen andere knelpunten. Er zijn drie belangrijke oplossingsrichtingen om te komen tot herstel voor het spiegeldikkopje: vernatting met toepassing van natuurlijker peilbeheer met een hoog winterpeil en lager zomerpeil, geen of alleen incidentele begrazing in hennegras- en pijpestrootjeruigten, open plekken maken in het bos en bestrijding van bosopslag en struweeluitbreiding. Er zijn nog steeds goede mogelijkheden voor herstel voor deze nu ernstig bedreigde soort. Dit wordt geïllustreerd door de stabiele populatie in het Weerterbos, waar succesvol aan vernatting en meer openheid in het bos is gewerkt. Omdat het spiegeldikkopje afstanden van circa 5 kilometer goed kan overbruggen, kan verloren terrein bij herstel opnieuw gekoloniseerd worden vanuit de resterende populatiekernen in de Peel. Het spiegeldikkopje is een van de speerpuntsoorten in de campagne ‘Tienvoor12’ van De Vlinderstichting.

Tekst: Michiel Wallis de Vries & Kars Veling,  De Vlinderstichting

Bron: Natuurbericht