Exoten rukken op

Overheid en milieubeweging negeren de gevaren van de invasie van exoten. Een breed scala aan exotische planten, dieren en micro-organismen is verantwoordelijk voor toenemende schade aan het milieu, de natuur en de volksgezondheid. Dit blijkt uit een artikel van medewerkers van het Centrum voor Landbouw en Milieu in het Tijdschrift Milieu. Door het gebrek aan aandacht voor dit probleem moeten steeds vaker chemische bestrijdingsmiddelen worden ingezet.

Als gevolg van de globalisering vestigen zich steeds meer exotische planten, dieren en micro-organismen in ons land. Dat komt vooral door onze belangrijke internationale transportfunctie, maar ook de klimaatverandering en de aanleg van kanalen dragen hun steentje bij. Sommige van die exoten zijn schadelijk voor landbouw en natuur, andere bedreigen de volksgezondheid. De totale schade die de Nederlandse economie lijdt door al die binnendringers wordt geschat op 1 tot 3 miljard euro per jaar.

Het leeuwendeel komt op rekening van virussen, zoals de veroorzakers van vogelgriep, klassieke varkenspest, mond- en klauwzeer, influenza en HIV. Goede tweede zijn schimmels zoals Phytophthora, die de aardappelziekte veroorzaakt. Deze schimmel is in 1845 vanuit Amerika in Nederland opgedoken en is nog altijd het belangrijkste doelwit van het gebruik van bestrijdingsmiddelen.Belangrijke oorzaak van het snel teruglopen van onze bijenpopulaties is bijvoorbeeld de varroamijt uit Azië.

De plant Ambrosia of 'hooikoortsplant', afkomstig uit Noord Amerika, schaadt de volksgezondheid en breidt zich uit, mede door klimaatverandering. De exoot wordt bestreden door planten uit te trekken en te bespuiten met Round-up (glyfosaat), een middel dat steeds vaker in het watermilieu wordt teruggevonden. De tijgermug uit China, meegelift met de import van Lucky Bamboo planten, wordt al enkele jaren lokaal waargenomen in Nederlandse kassen. De mug kan diverse soorten gevaarlijke virussen overbrengen, waaronder Chikungunya en knokkelkoorts.

Allerlei andere exoten staan op de drempel, waaronder de kleine waterteunisbloem, de maïsboorder, twee Aziatische boktorren, het dennenaaltje, en de vuurmier. Gezien alle risico's is het vreemd dat zowel het milieubeleid van de overheid als de natuur- en milieuorganisaties nauwelijks aandacht geven aan bio-invasies. Dit terwijl de bewezen risico's van exoten een stuk groter zijn dan die van genetische modificatie. Het wordt dus hoog tijd dat het gevaar van bio-invasies hoger op de politieke agenda komt, betogen de auteurs in Tijdschrift Milieu.

Bron: Tijdschrift Milieu