'Eiwitproductie uit veldbonen dreigt als veevoer te eindigen'

Het velden met veldbonen in Nederland steeg de afgelopen drie jaar van 1.100 hectare in 2020 naar 2.500 hectare in 2023, en zal de komende jaren opnieuw verdubbelen. De veldboon is zeer geschikt voor productie in Nederland en voor menselijke consumptie en kan voorzien in de toenemende roep om verantwoord, plantaardig en lokaal geproduceerd eiwit.

Toch dreigt de markt zich, net zoals bij soja, te richten op veldbonen als vervanger van krachtvoer voor vee. We moeten voorkomen dat deze veelbelovende hoogwaardige eiwitteelt wordt opgeslokt door de veehouderij en dat mensen vervolgens de dierlijke producten consumeren.

Dit scenario zagen we eerder bij de regionale sojaproductie. Soja (gangbaar of biologisch; non-gmo) kan net als veldbonen goed lokaal in Europa verbouwd worden. Dat gebeurt ook, maar inmiddels wordt tot volgens sommige bronnen 95 procent van die soja gebruikt als veevoer. Wat wel voor consumenten vermarkt wordt zijn de verse soja-boontjes (bijv. Dutch Edamame) maar het gros is dus niet voor humane consumptie.

Door de hoogwaardige eiwitten uit veldbonen en soja als krachtvoer in de veehouderij te gebruiken, en mensen vervolgens de dierlijke producten te laten consumeren, dreigt eiwittransitie 2.0 zich te voltrekken terwijl aan eiwittransitie 1.0 voorbij wordt gegaan: onder eiwittransitie 1.0 vervangen we dierlijk eiwit meer en meer door plantaardig eiwit, eiwittransitie 2.0 betekent dat we overgaan van geïmporteerde plantaardige eiwit op meer lokaal geteelde eiwitbronnen zoals veldbonen.

Bron: Feike van der Leij, Lector Health & Food, Hogeschool Inholland.