Dolf Jansen: Groene visie

Anderhalve week geleden heeft u gestemd voor Europa. Althans, ter samenstelling van een nieuw Europees parlement. Terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat de kans 2 op 3 is dat u niet heeft gestemd, maar goed, u begrijpt waar ik het over heb. Of u komt juist thuis van een nacht vol drugs en onverwachte sex en viel met uw hoofd toevallig tegen de radio. Poef, Radio 1, Vroege Vogels. Ik hoor u kreunen… is die Jansen ook wel eens niet te horen? Bij mij thuis begrijpen ze precies wat u bedoelt. Slaap lekker!

Vandaag is het precies een week nadat de officiële uitslag officieel werd - ik ben eerlijk gezegd vergeten wat voor verdraaide variant van de waarheid het kabinet Balkenende had om duidelijk te maken dat wij vier dagen te vroeg al een uitslag hadden en bekendmaakten, zonder dat men daarmee tegen de afspraak inging om die uitslag tegelijk met alle andere Europese landen naar buiten te brengen, maar ik ben maar wat blij dat onze premier een bijbel aanhangt, waarvan je niet mag liegen, behalve natuurlijk als dat je goed uitkomt, als je er een goed verhaal bij hebt, of als je zo langdurig wollig taalgebruik uitstoot dat iedereen allang gestopt is met proberen te luisteren.
Waarbij u van mij mag aannemen dat die laatste zin beduidend meer to the point en waar was dan wat de tekstschrijver van JP gemiddeld gesproken verzint. Maar genoeg over de beste vriend van Jan Smit, ik zou het over Europa hebben. Die uitslag van een week geleden liet zien dat zowel de voorstanders van een sterk Europa als de tegenstanders dienaangaande gewonnen hebben, dat de oppositie won, dat het kabinet zich gesterkt voelt door wat u vindt en dat de thuisblijvers ongelijk kregen. En gelijk natuurlijk ook, dat lijkt me duidelijk. Democratie, ik ben er gek op!

Een ding verbaast me toch, als ik als betrokken Nederlander naar de grote Europese politiek kijk. Of naar de kleine Nederlandse. Oké, twee dingen. Kwa verbazen. Maar ze hebben met elkaar te maken, dus ook als u, na die nacht van ghb en lubricanten, besloten hebt toch nog even te blijven luisteren, is de kans groot dat u met mij mee gaat kunnen.

Een is dat het de politiek maar niet wil lukken om weg te blijven uit de waan van de dag, snelle meninkjes, spoeddebatten, reacties op krantekoppen, reacties op die reacties, oneliners en grote woorden, noem maar op. En twee is dat, voor zover ik de afgelopen jaren weet waar te nemen, iedereen in en rond de politiek zo vreselijk druk is met die meninkjes, debatten en reacties - om over Knevel en Witteman nog maar te zwijgen - dat het nergens lijkt te lukken om iets van visie op de toekomst te ontwikkelen. Een toekomst van welzijn voor zoveel mogelijk mensen, van voedsel en drinkwater op bijna alle plekken op deze aarde, van verstandig omgaan met wat er nog is aan natuurlijke hulpbronnen en echt alternatieven ontwikkelen. Het maakt me niet uit of u wel of niet denkt - gelooft, zeker weet - dat het klimaat aan het veranderen is, waar het om gaat is dat we met zijn allen de wereld aan het uitputten zijn en dat daar in ieder geval verandering in moet komen.

Hoe is het mogelijk dat er, ook in dit land, geregeld bijeenkomsten zijn van wetenschappers, ondernermers en andere bevlogenen die nadenken over de nabije en verre toekomst,  zonder dat ze ook maar een ademteug besteden aan meninkjes en debat dat nergens toe leidt behalve meer debat. Hoe is het mogelijk dat er zoveel dingen al bestaan - zonnefolie die massaal toegepast zou kunnen worden, lampen die op zonne-energie werken en heel lang meegaan, oplossingen voor kastuinbouw die een kwart van de energie kosten en nauwelijks lichtoverlast veroorzaken voor de omgeving - maar dat daar niks mee gebeurt. Hoe is het mogelijk dat de politiek er binnen de kortste keren in slaagt het alleen maar te laten gaan over bijvoorbeeld het al dan niet verbieden van de gloeilamp of hoeveel slechter files zijn voor het milieu dan lekker doorrijden op vier extra banen snelweg, zonder dat er een visie achter zit. Hoe is het mogelijk dat we leven in een land waar varkens zo veel biggen uitpoepen dat een flink deel doodgaat omdat mama spenen tekort komt, terwijl bekend is dat die intensieve vleesproductie schrikbarende gevolgen heeft voor grondwater en uitstoot en balans op de wereldvoedselmarkt en energieverbruik.

Hoe is het mogelijk dat vissers, die leven van vis, die alles weten van vis, die alles zouden moeten doen om de vis te laten overleven zodat ze 'm te zijner tijd weer kunnen vangen, niks anders lijken te willen dan doorvissen tot er helemaal geen vis meer is. Behalve wellicht in kweekbakken die stijf staan van de kunstvoeding en medicatie. Hoe is het mogelijk dat niemand in de politiek durft te zeggen dat er een toekomst mogelijk is waarin economische ontwikkeling doorgaat, waarin mensen werk hebben, waarin duurzaam en klimaatneutraal meer zijn dan loze woorden in een commercial. Voor een auto, een benzinemerk of een wasmiddel.

Wat wij nodig hebben is een sterke man, nee, een sterke vrouw - natuurlijk, sorry, ik zat er even naast, dames, dat gebeurt me anders nooit, behalve als ik golf en ik golf niet, ik kan heel goed een hele zondag doorbrengen zonder mannen in een ruitbroek, uitroepteken - een vrouw dus die durf heeft een andere richting in te slaan. En ons met zich mee te nemen. En waar dat moet gebeuren, politiek gezien? Bij de PvdA, het CDA, D66, natuurlijk, die drie volstrekt uitwisselbare partijen in het politieke midden.Dat meen ik echt, dat geloof ik echt. Daar is niks te verliezen, daar is een wereld te winnen. En een echte toekomst ook. En als mensen - kiezers, u kent ze vast wel - niet met het midden mee willen of durven, kunnen ze drie kanten op: naar zeg Groen Links of de Partij voor de Dieren, dus dan komt het ook wel goed; of naar de VVD, die dan alsnog volle kracht voor groen-rechts gaan, want anders is Mark Rutte officieel een droplul (en dat moet je toch kunnen zeggen, Mark); of naar zeg de PVV. Daar zullen zich dan de mensen verzamelen die alleen hun eigen wereldje, hun eigen plek, hun eigen problemen zien. En ik ben ervan overtuigd dat die mensen heel erg in de minderheid zullen blijken te zijn. En dat is een gevoel waarmee ik de rest van de zondag in kan!