Het zijn spannende tijden, lieve vroege luisteraar. Aan de ene kant zien we een steeds grotere urgentie om werkelijke stappen te nemen in het tegengaan van klimaatverandering en stijgende temperaturen op aarde, aan de andere kant zien we nog steeds een kruising tussen kop in het zand-mentaliteit en vasthouden aan de zegeningen van zogenaamde economische groei op plekken waar de echte besluiten genomen moeten worden. Ik zou het hier kunnen hebben over steeds vaker opduikend extreem weer, over stallen en megastallen die er gewoon staan – of bijgebouwd worden – en de walging en het verdriet elke keer als er weer een stalbrand gemeld wordt, 10000 biggen, 50000 kippen, de geur van verschroeid vlees die nog dagenlang blijft hangen. Ik zou het kunnen hebben over het immense belang van minder afhankelijk worden van fossiele brandstoffen, aan de ene kant omdat hoe minder we verbranden hoe beter het is voor ons voortbestaan op aarde, aan de andere kant omdat elke liter die je wel gebruikt uiteindelijk de bankrekeningen spekt van de moordenaars en vrouwenhaters in Saoudi Arabie, of andere dictators naar keuze. Oftewel: ook als je ‘niet gelooft in klimaatverandering’, consumeer minder, en laat de fossiele brandstoffen in de grond.
Ik zou het ook kunnen hebben over een artikel in de Volkskrant vandeweek waarin werd gepleit voor een belasting toegevoegde broeikasgassen’, waarvan het resultaat kan zijn dat in elk product of dienst die je aanschaft de schade die je toebrengt aan de aarde wordt meegenomen. De vervuiler betaalt, inderdaad, en omdat we dat allemaal zijn….precies. Een goed idee waarvoor in het boek de Vergeten Oplossing van ingenieur Eric Broekhuizen, en door mij op deze plek, al heel lang wordt gepleit. En ik zou het kunnen hebben over Zandvoort. Niet de duinen, het strand, de zeewind, nee, het volslagen bizarre idee om daar weer Formule 1 te gaan rijden. Niet doen! Luchtvervuiling. Geluidsvervuiling Wegklokken van benzine Prins Bernard jr. Niet uitroepteken doen uitroepteken.
Maar nee, ik moet het toch weer hebben over Schiphol. Natuurlijk, het is niet alleen een luchthaven met een al jaren veel te grote mond, maar ook een symbool. Een symbool van de eerdergenoemde groei die teveel schade toebrengt, maar ook een symbool van de kracht van lobby, en n symbool van draaien, verdraaien en de regels net zo lang oprekken en in je eigen voordeel interpreteren dat er geen passagiersslurf meer aan vast te knopen is.
Schiphol houdt zich steeds niet aan afspraken en de reactie daarop komt niet verder dan ‘anticiperend handhaven’. Via de Inspectie Leefbaarheid en Transport. Anticiperend handhaven, dat is 7 lettergrepen voor gedogen. Gelul. Niks doen. En dat is samen ook 7 lettergrepen en levert ook niks op, behalve dat de baas van Schiphol met zo’n erectie zit dat er mensen zijn die denken dat t de nieuwe verkeerstoren is.
Moet je je voorstellen dat je zo gaat opvoeden, met anticiperend handhaven, dat betekent dus constateren dit mag niet, maar dan niks doen. Dan weet je hoe het gaat in je gezin, dan zitten je kinderen binnen de kortste keren met een spuit heroine in hun arm en twee Grindervriendjes aan hun apparaat naar Boer zoekt Vrouw te kijken. Ik vind zelf trouwens alle programma’s met Yvon 4Farmers zonder heroine niet echt te doen.
Ik ben voor anticiperen op handhaven, dat betekent dat je al optreedt voordat er iets is gebeurd. Leerlingen komen de klas binnen, je legt met een knal je AK31 op je buro, slaat er twee op de eerste rij vol in hun smoel voor wat ze van plan waren te gaan doen en begint dan met het openingsgebed, of de tekst van Ronnie Flex of waar ze tegenwoordig mee beginnen.
Ook wel interessant: als je volgens ILT geen belanghebbende bent, mag je niet eens klagen. Dus je woont in Baarn of Harderwijk of Epe, volgens ILT heb je dan geen last, en als je wel last hebt kun je niet klagen omdat je geen belanghebbende bent, of je woon je in Castricum dan val je buiten de door hen bedachte geluidscontouren, en ben je in het oud-Hollands fokd.
De enig passende term lijkt mij Air Kafka.
Fijne, geluidsarme zondag!