Dichtwater: De effecten van een slakkenplaag

De effecten van een slakkenplaag op de zelfbeheersing van moestuinder en columnist Dichtwater. In de rijmende column van deze week volg je zijn frustraties: "Maar wat moet je met een slakkenplaag? Ik kreeg er spontaan hoge bloeddruk van en bovendien een zwakke maag."

Lees hieronder de gehele column:

de laatste weken laat de zon zich steeds meer stralend zien
en ik hoop vanuit mijn hele hart dat ie nog blijven wil, misschien
want het was en is een natte zomer, echt: het regende voor tien
en daar ben ik als moestuinder toch niet zo van gediend

die regen en die vochtigheid zorgt namelijk dat één tuinbewoner zich wel heel erg welkom voelt
het is niet de sprinkhaan, niet de krekel, ook niet de pad of paddenstoel
het is dat slijmerige beestje; soms een huisje op de rug
soms dakloos ofwel naakt en volgens velen niet zo vlug

dat laatste durf ik te betwisten
want hij vreet in moordend tempo heel mijn tuinbeplanting kaal
eerst ging ie onverschrokken met mijn zonnebloemen aan de haal
ik dacht: á la, als dat het is, dan plant ik er nog wel een paar
dan zijn m’n fruit en groentes misschien toch niet in gevaar

maar toen op zeker morgen na een natte regenbui
ik maakte voor inspectie braaf mijn rondes in de tuin
toen ik ‘m spotte, met mijn arendsoog, door ’t loof van de ajuin
op half 7 zat ie, verticaal, en hielp daar weer een plant aan puin

het was een slak, ja dames heren, vlak achter de courgette tak
‘ah f*k!’ riep ik, en normaal ben ik een lieve jongen, heel erg rustig, bijna mak
maar nu werd ik moordlustig
dit keer was mijn zelfbeheersing matig, zeg maar zwak,

en vergeef me mijn Egyptisch maar even wenste ik
dat meneer Slak zou vertrekken in een sarcofaag
da’s f*king vaag of slak-ing vaag, ik weet het
maar wat moet je met een slakkenplaag?
ik kreeg er spontaan hoge bloeddruk van en bovendien een zwakke maag

want als je komt aan mijn courgette, dan kom je echt ook wel aan mij
dan draai ik bijna door; een pirouette, God sta me bij

ik stond te tollen op m’n benen, maar ik heb mezelf beheerst
want als je van de dieren houdt, dan hou je van ze allemaal
dan maak je dus geen onderscheid, op soort, op vorm of op hun favoriete avondmaal
en als het dier in kwestie koers zet richting courgette, dan is dat was het is, á la
al ligt je moestuintje aan moes, al vind je slakken in de sla

hou alsjeblieft je handen thuis en ga niet schoppen en niet slaan
waarom?
dat is niet lief, en wat niet lief is, dat niet mag
zo heb ik ooit vernomen, dus:
nu zeg ik ook de weekdieren gewoon beleefd gedag