De Verklaring van Amsterdam_08_10_2009

Op 26 en 27 oktober komt in Amsterdam de Club van Rome bij elkaar. Ook al bestaat de club ruim 40 jaar, met een klimaatcrisis, een kredietcrisis en een energiecrisis in één, is haar boodschap nog even actueel: er zijn grenzen aan de groei. Hoogtepunt op de jaarvergadering is 'de Verklaring van Amsterdam', een laatste oproep aan de onderhandelaars die in december in Kopenhagen tot een nieuw klimaatverdrag moeten komen. De verklaring moet een basis zijn voor een Global Green New Deal, die ook moet zorgen voor een definitieve ontkoling van de economie. Organisator van de jaarvergadering is milieuactivist en Club van Rome lid Wouter van Dieren.

Volgens milieuactivist van het eerste uur Wouter van Dieren moeten we toe naar een global green new deal: een duurzame, evenwichtige, oliearme economie. En we moeten het samen doen. Van Dieren wijst op een treffende quote van Yvo de Boer, hoofd van het VN klimaatbureau en daarmee ook de belangrijkste man, straks in Kopenhagen. ‘Slechts weinige keren in de geschiedenis van de mensheid krijgt een generatie de kans de wereld voorgoed te veranderen. Wij hebben nu die kans, om definitief de transitie te maken naar een emissie-arm, efficiënt, financieel stabiel en rechtvaardig pad, dat het enige duurzame alternatief biedt voor een toekomst van aanhoudende crises’

De Club van Rome werd in 1968 opgericht door Europese wetenschappers om hun bezorgdheid over de toekomst van de wereld voor het voetlicht te brengen. De club werd pas echt beroemd toen het rapport aan de Club van Rome, grenzen aan de groei uitkwam in 1972. Hierin legde schrijver Dennis Meadows een verband tussen economische groei en de gevolgen ervan voor het milieu.

Wouter van Dieren is directeur van het Instituut voor Milieu- en Systeemanalyse ( IMSA ), een adviesbureau op het gebied van duurzaamheid en innovatie. Sinds 1968 is hij betrokken bij wereldwijde milieuactiviteiten op uiteenlopende gebieden als wetenschap, media en politiek. Onder de twaalf boeken die hij uitgaf is het rapport aan de Club van Rome ‘De natuur telt ook mee’, over de noodzaak om het Bruto Nationaal Produkt aan te passen aan milieuverliezen (1995). Hij ontving verschillende prijzen en erefuncties voor zijn pionierswerk op het gebied van milieumanagement en duurzaamheidbeleid. Verder is hij prominent lid van de Club van Rome en van de Wereld Academie voor Kunsten en Wetenschappen.