Column Dolf Jansen – Symboliek

Iedereen die mij kent – en daar schaar ik voor het gemak u allemaal onder geachte vroege luisteraars – weet dat ik houd van symboliek. Symboliek is een manier om zonder al te veel woorden te verspillen iets duidelijk te maken. Een mening, waar je voor staat, waar je bij hoort.

In de afgelopen maanden zijn in dit prachtige land, de trekker, de rode zakdoek, en de Nederlandse vlag, die net even anders is opgehangen, zomaar symbolen geworden. Zelf heb ik me ooit luidkeels verzet tegen het Zwitserse beleid aangaande integratie van niet-Zwitsers van vaak Arabische afkomst in het genoemde Zwitserse land. Door inderdaad een Zwitserse vlag ondersteboven in mijn voortuin te hangen. Ik kan niet zeggen, dat mijn acties het beleid in Zurich of Basel of hoe heet het daar echt beïnvloed hebben, maar het gaf mij wel ‘een goed gevoel’. Een goed gevoel, zoals ze dat in het Zwitsers noemen: ‘…… ….’

Ik houd ook zeker op deze plek van anekdotes. Vandaar nu een anekdote inclusief enige symboliek. Ik bevond mij op een pad. Rechts van mij het water, waar ik niet liep, omdat ik de Heere Jezus niet ben. Links van mij, bos waar ik niet liep, omdat daar erg veel bomen stonden. 

Ik hield me aan het pad, vond ik ook mooi genoeg. Zeker in het tempo, dat ik op deze late ochtend aanhield. Hardloopschoentjes, 43 jaar ervaring, u weet waar ik het over heb!

Een tweetal vrouwen stond stil, iets verderop. Omdat ik een beleefde jongen van 59 ben, en omdat ze mijn pad zo goed als versperden, remde ik af naar een soort van ‘jog’. De ene mevrouw had een vogel gezien, die haar opviel, of verbaasde, of een andere vrouwenemotie. 

Die wilde ze graag delen met haar vriendin. Maar, op het moment dat ze naar de tak wees, waarop de vogel zich bevond, had die zijn eigen plan getrokken. De vogel was opgestegen. De vogel was zoals het heet, gevlogen. 

De dame in kwestie was – ik kan niet anders zeggen – verontwaardigd. Dat hoorde ik in haar ‘nou jaaa’. Ik zou dit alles - eerste blik, wijzen naar waar vogel zat, realisatie dat de vogel weg was, kweet van verontwaardigde teleurstelling - natuurlijk gemist hebben als ik in mijn originele tempo, ergens tussen Eliud Kipchoge en een ontspannen zondag jogger, in had kunnen doorlopen. Nu kreeg ik het mee. Wachtte ik met grijnzen tot ik zeker 100 meter verderop was. En zag toen de symboliek. 

Veel mensen zien de natuur, kijken ernaar, kunnen ervan genieten of zich erover verbazen, maar gaan er ook een beetje van uit, dat die natuur zich naar ons voegt. Dat de natuur er voor ons is. Dat die natuur gewoon een beetje doet wat wij willen. Dat die natuur gewoon lekker een tijdje op een tak blijft zitten, tot wij en al onze wandelgenoten haar hebben gezien. En dan, eventueel, daarna, weer lekker ergens anders fladderen. Maar – caps Lock - zo werkt het natuurlijk niet!!

De natuur bepaald, de natuur is de baas. We zijn te gast. Als we ons een beetje gedragen blijft de natuur overend, dan hebben wij voldoende om van te genieten. En als we ons niet gedragen, zoals we sinds zeg de jaren ‘50 van de vorige eeuw, met alle uitstoot en schadelijkheden van dien doen, dan lijdt de natuur, dan verdwijnt de natuur. Dan blijft er steeds minder over om van te genieten. En kan je zelfs, een opgestoken middelvinger krijgen, van een wegvliegende vogel, ergens tussen bosrand en beekje, maar dat heb ik verzonnen. Het was een hele vriendelijke vogel, die gewoon een afspraak elders had. 

Wij mogen de natuur betreden, ervan genieten op vele manieren, maar we zullen haar en de hele planeet moeten beschermen en koesteren, om dat over 10 of 50 jaar ook nog te kunnen doen. Ik zag de afgelopen anderhalve week op de BBC de schokkende documentaire ‘Big oil versus the world’. Over de fossiele sector, die al meer dan 40 jaar weet, wetenschappelijk bewezen weet, dat de fossiele economie en alle uitstoot, die daarmee gepaard gaat, grote veranderingen in het klimaat ten gevolgen heeft. En al meer dan 40 jaar lang heeft diezelfde sector alles gedaan om dat stil te houden, misinformatie te verspreiden, verwarring te zaaien en ondertussen door te pompen. Ja, ons de consument treft zeker ook blaam. Maar hier is op misdadig niveau omgegaan met de feiten. Alles om het verdienmodel veilig te stellen. 

U begrijpt, ik zoek nog naar iets van symboliek om dat gedrag, waardoor we zeker 25 tot 30 jaar van mogelijk klimaatbeleid verspeeld hebben te laten zien.

Ik houd u op de hoogte!

Fijne zondag.