Cancun: Exito!

Hoera hoera hoera, er is een akkoord gesloten! Wat niemand had verwacht is om vrijdagnacht om 3.30 toch gelukt: er is een tekst geaccepteerd waarin algemene afspraken zijn gemaakt met betrekking tot klimaatverandering. Niet een hele sterke tekst trouwens. En Bolivia heeft zich tijdens zowel de plenaire vergadering als de werkgroepen herhaaldelijk heel sterk uitgesproken tegen deze tekst. Maar toch.

De landen kregen rond zes uur 's avonds de eindtekst van de twee voornaamste werkgroepen en hadden een paar uur om deze te lezen en een reactie voor te bereiden. Bijna vier uur later werd de presidente van de COP, de Mexicaanse minister van buitenlandse zaken Patricia Espinoza begroet met twee staande ovaties toen zij de plenaire vergadering opende. Helaas had de beveiliging de deuren van de zaal gesloten waardoor sommige delegatieleden zich letterlijk naar binnen moesten vechten.

In het conferentiecentrum gaan steeds meer mensen zuchten als Bolivia het woord neemt. Bolivia wordt gezien als een lastig land wat een akkoord in de weg staat. Begrijpelijk, want Bolivia ligt ook steeds dwars. Maar wel over hele relevante thema's. In het huidige akkoord staat bijvoorbeeld niet duidelijk aangegeven hoeveel de rijke landen hun emissies moeten verminderen en wat het vervolg zal zijn op het Kyoto protocol. Bolivia legde wel meer serieuze argumenten op tafel, zoals het feit dat bijvoorbeeld een verwijzing naar een bepaald document in de onderhandelingstekst waarvan de voorzitter van de werkgroep zei dat het document niet bestond. Er is een klimaatfonds opgericht dat ervoor moet zorgen dat er geld komt zodat ontwikkelingslanden zich kunnen aanpassen aan de nieuwe omstandigheden. Maar ze hebben niet vastgesteld hoe dat geld er moet komen, wat Bolivia terecht nogal zorgelijk vond.

Maar de echte zwarte piet moet gaan naar de VS, Rusland en Japan, want vooral de laatste twee hebben zich herhaaldelijk uitgesproken tegen een tweede termijn van het Kyoto protocol.?

Dus dat is allemaal niet zo best. Maar wat wel goed is, is dat landen erin geslaagd zijn om met elkaar afspraken te maken over zowel resultaat als toekomstig proces. En regeringen erkennen dat de uitstoot moet worden verlaagd met 25-40 procent in 2020, en dat de temperatuur niet verder moet stijgen dan twee graden Celsius. De oprichting van een klimaatfonds is een belangrijke stap in de financiering van de klimaatverandering. En met al deze afspraken laten regeringen zien dat het multilaterale model, waarin alle landen met elkaar overleggen, wel degelijk resultaten geeft.

Het was een behoorlijk emotionele avond, met veel indrukwekkende statements van landen, zoals van Venezuela: 'Deze minuten kunnen de wereld veranderen.' of de Maldives: 'wat we hier besluiten  kan het voortbestaan van mijn land bepalen.' Na bijna elk statement van landen applaudisseerden zowel de delegatieleden als de NGOs achterin de zaal.  Aan het begin van een mening van belangrijke landen zoals de EU, de VS of Australië hielden sommigen de adem in. Herhaaldelijk werd vermeld dat geen resultaat werd verwacht. De onderhandelingen vonden plaats in het Moon Palace, en de Filipijnen vatten het goed samen: 'Wij vroegen ons af of de zon ooit nog zou schijnen in het Moon Palace.' En India merkte op dat god deze avond dicht bij Mexico is.

NGOs en sociale beweging en de vakbonden zijn zich al aan het organiseren voor de volgende officiële onderhandelingen in Durban, Zuid Afrika, in 2011. ze hebben met het akkoord van Cancun een goede basis om campagne te voeren!