Cancún – er wat aan doen?_27_11_2010
• 27-11-2010
• leestijd 2 minuten
Ik was niet van plan om naar Cancún te gaan, waar de klimaatonderhandelingen over een paar maanden beginnen. 'Cancún wordt een non-event' was meestal de conclusie als ik met mede-activisten aan het overleggen was wat we zouden kunnen doen rond Cancún. De VS en de EU zouden waarschijnlijk niet de nodige stappen gaan zetten om de impasse te doorbreken, waardoor de rest van de landen waarschijnlijk ook niet tot afspraken zouden komen. De kater van Kopenhagen reikte tot in Latijns-Amerika. Ik ging liever mijn tijd aan iets anders besteden.
Maar toen zag ik de oproep van La Via Campesina, de grootste boerenbeweging ter wereld. Niet het gebruikelijke anti-imperialistische en anti-kapitalistische pamflet, maar een oproep aan iedereen om mee te denken over de toekomst. 'We hebben duizend oplossingen voor het klimaatprobleem!' was de kop.
En meer sociale bewegingen hadden een nieuwe boodschap. Iedereen wil nog steeds druk zetten op regeringen om een akkoord -desnoods op deelonderwerpen- te sluiten in Cancún. Maar ze leggen niet hun gehele lot in handen van de overheid. Zowel NGOs als Oxfam en Greenpeace als sociale bewegingen zoals La Via Campesina en 10-10 roepen iedereen op om bij te dragen aan de oplossing van het klimaatprobleem: overheden, bedrijven, scholen, wijken en individuen. Ik vind het fascinerend om te zien dat de klimaatbeweging zoekt naar nieuwe strategieën, zoals de zoektocht naar een klimaatneutrale economie, met lage CO2-uitstoot.
In Latijns-Amerika zijn groepen al maandenlang bezig met mobiliseren voor Cancún, om regeringen op te roepen een akkoord te sluiten, maar ook om plannen te maken voor wanneer dat niet gebeurt. Op dit moment trekken verschillende karavanen door Mexico en Centraal-Amerika naar Cancún. Daar zullen de discussies niet alleen gaan over de patstelling tussen de grote machtsblokken, maar ook over nieuwe landbouwtechnieken om de CO2-uitstoot te verminderen. Zodat als de vertegenwoordigers van meer dan 190 landen weer niet tot een akkoord kunnen komen, we niet opnieuw met lege handen komen te staan.
Anne van Schaik woont en werkt al ruim een jaar in Mexico als klimaatexpert.