“Bij”zonder leuk_10_06_2008
• 09-06-2008
• leestijd 2 minuten
Een heldere horizon spoort mij aan om op 11 uur ‘s avond met volle bepakking de berg op te klimmen. Met een grote vissersparaplu op zak kan ik een luw plekje maken en ik zet de groothoeklens voor de camera. Tot 4 uur ’s morgens blijf ik genageld op deze plek om deze foto te maken.
Beetje snel in elkaar geflanst omdat ik de volgende avond een lezing ga geven door een tip van Gert-jan, een Nederlandse buurman van Rob en Threes. De lezing was in het polarlightcenter voor wat plaatselijke bewoners. Een serie van 10 minuten op muziek die ik nog op de laptop had staan en de foto’s van de afgelopen 3 weken laat ik zien. Iedereen was erg enthousiast dus erg leuk! Een andere Nederlander “Arne”die inmiddels al volledig ingeburgerd is in Noorwegen heeft een boerderij hier niet ver vandaan. Hier mogen wij een kijkje nemen naar al zijn hobby’s (werk). Als eerst laat hij zijn imkerhobby zien. Hij was één of misschien wel de eerste imker op de Lofoten. Met pakken aan die vrijwel bijvrij zijn kunnen we een kijkje nemen van dichtbij hoe die bijen in de bijenkorf zitten.
De koningin heeft een blauwe stip op haar rug dus die is makkelijk te herkennen. Hij maakt zelf honing. Arne verteld veel over de bijen en daarna worden we uitgenodigd een rondje te lopen in zijn achtertuin. Dan moet je niet denken aan een veldje van 8 bij 8. Nee, een volledig bos heeft hij tot zijn beschikking. Dit is zijn achtertuin.
Hier lopen ook zijn schapen. Jaa, ook is hij schapenhouder. Na een mooie ronde door naaldbos, berkenbos en veen komen we weer terug bij het begin. Ze hebben een mooie veranda met uitzicht op de bergen, de zee en het bos. Een grote kop zelfgemaakte cappuccino krijgen we geserveerd met overheerlijke claudberrys. Om deze tijd zijn ze nog niet rijp om te plukken en daarom komen deze uit de diepvries. Hij haalt een grote zak tevoorschijn met allemaal leren voorwerpen. Al deze voorwerpen heeft hij ook zelf gemaakt. Kettingen, armbanden, meshoezen en wat je allemaal wel niet kunt bedenken. Erg leuk maar ook erg arbeidsintensief verteld Arne. Zo vliegt de dag voorbij en is het al weer 6 uur. Even wat eten en daarna weer met de camera op pad. Ik zoek nog een zeearend langs de kustlijn met het avondlicht. De zeearend zit er wel maar is snel vertrokken en wordt door wat vervelende bonte kraaien gevolgd.
Ik loop weer terug over de mooi gevormde keien langs het strand en om 2 uur kom ik weer aan in het polarlightcenter. Nog wel een verrassing, op www.earthshots.org staat een foto van mij die ik een tijd geleden heb ingestuurd.