Bever niet welkom in laaggelegen delen van Nederland

Het gegraaf van bevers in rivierdijken brengt zulke grote risico's voor de waterveiligheid met zich mee, dat het beter zou zijn om in laaggelegen delen van het land zoals Zuid-Holland geen bevers meer toe te staan. Als er een bever opduikt in zo'n gebied moet het dier direct worden verwijderd. Dat zeggen beverdeskundigen in Bionieuws, het vakblad van het Nederlands Instituut voor Biologie. Volgens de deskundigen veroorzaken de beschermde bevers zeker tien keer zoveel problemen als de das, die recent in het nieuws was wegens het ondergraven van enkele spoorlijnen.

Bevers zijn in de jaren tachtig van de vorige eeuw opnieuw uitgezet in Nederland. Dat was een groot succes: er zijn ondertussen meer dan 5000 bevers. Bevers graven onder meer diepe holen en gangen in dijken, kades en taluds. Die kunnen daardoor spontaan inzakken. Bevergangen in dijken en kades zijn meestal niet te zien, omdat de dieren onder water werken. De gangen worden bijna altijd toevallig ontdekt en moeten dan meteen aangepakt worden.

"Het brengt enorme kosten en moeite met zich mee", aldus Henne Ticheler, bevercoördinator bij Waterschap Rivierenland. Dit schap beheert de meeste dijken langs grote rivieren in Nederland. "Op plekken waar rivierwater permanent tegen de dijken staat moeten we gaan inzetten op nulstandbeleid." Natuurdocent Daan Bos, die mede een beverbeheerplan voor Groningen en Drenthe schreef, vindt ook dat voorkomen moet worden dat bevers zich in lage delen van het land vestigen. Afschot kan noodzakelijk zijn.

Volgens Jaap Dirkmaat, voorzitter van de Stichting Das & Boom en van Vereniging Nederlands Cultuurlandschap, is er niet goed nagedacht over de herintroductie van de bever. "Er is te weinig plek in een land waar al het water streng gereguleerd is. Voor bepaalde gebieden moeten we doorpakken en uitgaan van nultolerantie. Voor meer biodiversiteit kan je beter een mooi park aanleggen."

Bron: ANP