Alle hens aan dek
• 02-12-2009
• leestijd 2 minuten
Daar gaan we. Als het buiten in Barcelona nog donker is, beginnen we aan ons heerlijke ontbijt in een standaard luxe hotel (met bijbehorende loungemuziek). Taxi's staan vervolgens klaar om ons naar de boot te brengen. En daar is ze dan, de Pelagia, een boot die mij vooral doet denken aan de playmobil boot die ik vroeger had.
De container vol met al ons materiaal staat al klaar om aan boord gehesen te worden. Vervolgens zijn we de hele dag bezig met de hele crew (Nederlanders, een Deen, Spanjaarden, Duitsers, Bulgaren en Italianen) om alle spullen naar de juiste plek op de boot te brengen en te ordenen. Ik en Noraly zijn zo druk bezig met het opzetten van de Glovebox (een grote plastic werkruimte, die we vol laten lopen met stikstof om te voorkomen dat er zuurstof bij de monsters komt) dat ik niet eens doorheb dat de boot om een uur of vijf vertrekt. Eerst lijkt het nog mee te vallen, maar na een paar uur begin ik opeens te merken: De BOOT BEWEEGT. En daar ga ik dan, snel naar de wc. Gelukkig word ik de volgende dag prima wakker en kan ik weer aan de slag. En dat moet zeker. Tot nu toe heb ik niet eens door dat ik op een schip zit, zo hard zijn we bezig om allerlei onvoorziene en andere minder onvoorziene problemen op te lossen. Soms word ik er een beetje hopeloos van, maar gelukkig zitten we allemaal in hetzelfde schuitje.
Af en toe is er tijd om van de vlakke zee, het uitzicht (op Malta bijvoorbeeld) en van de zon te genieten. Zoals het er nu uitziet zijn we morgen wel klaar voor het belangrijkste doel van de cruise: de sediment traps van de bannock brine. De juiste flesjes, spuiten en oplossing liggen in ieder geval klaar om de traps omhoog te halen. We moeten vooral snel en efficiënt zijn omdat de onderste sediment trap in een anoxische brine hangt. Omdat het water in de brine superzout is mixt het bijna niet met het zeewater erop waardoor er geen zuurstof bijkomt. Het is een soort zoutmeer onderwater. Om het goed te kunnen analyseren, proberen we die omstandigheden zo goed mogelijk te bewaren, door er zo min mogelijk zuurstof bij te laten komen bij het verdelen van de monsters. Voor elke soort analyse is er namelijk een ander potje, of methode nodig om ze te kunnen meten, een heel gedoe dus. Zeker als je belangrijke spullen niet bij je hebt en creatieve oplossingen moet bedenken. Morgen komt dus het spannende gedeelte voor mijn project en kan het echte werk beginnen. (29-11-2009)