Albert Goudberg: Is dan alles economie?

Ik heb verkeerd met een econome die als lijfspreuk had: `alles is economie'.
Een rondje bos met haar was een duistere bedoening: vogels hadden bij haar maar één kleur (bruin) en een nestje waar ik op wees, werd mechanisch bekeken. De natuur viel duidelijk buiten de grenzen van haar adagium. Milieubewustzijn werd louter met de mond beleden, want de lampen bleven bij vertrek vrolijk branden en haar keuken was een Walhalla van machines.
 
Staat de economie als prille menselijke vinding niet even ver af van machtige natuurwetten als mijn econome van de vogels in het bos? Voelen ze elkaar wel aan? Een uitspraak als `alles is economie' is van een van haar vak vervulde te begrijpen, maar wordt door onze planeet allang ontkend en is tekenend voor onze zelfoverschatting, want verdwijnen wij dan de economie met ons en de aarde zal geen krimp geven.

Illustratief voor het laten prevaleren van economie is het claimen van fossiele brandstoffen die in het Noordpoolgebied beschikbaar zullen komen door smelting van het ijs. Dat zgn. gunstige neveneffect van klimaatverandering die naar de mening van de meeste wetenschappers toch door ons in 't leven is geroepen is, wordt onmiddellijk geannexeerd en de klimaatcrisis, die die winning mogelijk maakte, door het verbruik van die brandstoffen verder verergerd. Kan de idiotie groter zijn?

Er zal geen standaard bestaan van `de econoom' of `belegger' (economisch geïnteresseerde in enge zin), maar beide zullen eerder klaarstaan met een remedie om een ontaarde machinerie in gang te houden dan de spaak welbewust langdurig in het wiel te laten, want dat kost ons in materiële zin teveel.

Wellicht zullen recessies en crises vanuit de scheefgroei gedwongen terug leiden naar de chaos van het begin waarbij de economie wordt afgeschminkt en wij bankroet terug moeten op de knieën in aanbidding voor de aarde. Waardoor we, verlost van beurs en aandelen, aan iets aardigers kunnen gaan bouwen terwijl Ramses Shaffy vanaf de steigers galmt:
`De wereld heeft mij failliet verklaard, ik heb me nog nooit zo licht en goed gevoeld als nu ....'

Albert Goudberg