Het gaat langzaam, maar zeker beter met de bedreigde berggorilla's. Dankzij gerichte natuurbescherming is de wereldwijde populatie gegroeid met 59 dieren naar in totaal 1.063 berggorilla's. Dat blijkt uit de nieuwste tellingen in het Bwindi Impenetrable National Park in Uganda en het daarmee verbonden Sarambwe Natuurreservaat in de Democratische Republiek Congo (DRC).  



De uitkomsten zijn vandaag bekend gemaakt in de Ugandese hoofdstad Kampala. In de twee beschermde gebieden leven 459 berggorilla’s. Dat waren er in 2011 naar schatting 400. Opgeteld bij de berggorilla’s in het Virunga Gebergte op de grens van DRC, Rwanda en Uganda is het wereldwijde aantal berggorilla’s daarmee op 1063 gekomen. Vorig jaar steeg het aantal berggorilla's al tot meer dan duizend, dankzij de toename in het Virunga gebergte. 


Berggorilla's leven in een gebied van ongeveer 7800 km2, verspreid over DRC, Rwanda en Uganda. De gebieden worden omringd door de akkers van een groeiende gemeenschap boeren. Het leefgebied van de gorilla’s staat onder druk van landbouw, stroperij, politieke onrust en door mensen meegebrachte ziektes. 



Maar het volhouden van de bescherming werpt de laatste jaren zijn vruchten af. Door de langzame, maar gestage groei van de populatie werd de status van de berggorilla op de Rode Lijst van bedreigde diersoorten vorig jaar al aangepast van 'ernstig bedreigd' naar 'bedreigd'. 

“Langzaam maar zeker lijkt een solide toekomst voor berggorilla's in aantocht. Zolang we maar volhouden en samenwerken kunnen we diersoorten wegtrekken van de rand van de afgrond. Dat hebben we laten zien”, zegt Elke van Gils van het Wereld Natuur Fonds.



“Maar ook al zijn we heel blij met dit resultaat, we moeten beseffen dat berggorilla's nog steeds te maken hebben met vele bedreigingen, dat hun leefgebied goed moet worden beschermd, toerisme goed moeten worden beheerd en commerciële handel in bushmeat moet worden aangepakt. We moeten alert blijven - maar op deze dag mogen we met recht trots zijn en erkennen hoe ver we zijn gekomen.”

Bij de telling waren meer dan 75 onderzoekers betrokken, die steun kregen van lokale overheden en de gemeenschappen die in de beschermde gebieden wonen. Het 340 km2 metende gebied is twee keer systematisch uitgekamd. Tijdens de telling vonden en verwijderden de onderzoekers 88 valstrikken. Patrouilles en educatie blijven dus noodzakelijk.

Bron: WNF