Will, Grace, Jack en Karen zijn goede vrienden, die je voor even uit het oog was verloren.
De eerste aflevering van het negende seizoen van Will & Grace, twaalf jaar na de laatste aflevering, voelt aan als een fijn weerzien. Will, Grace, Jack en Karen zijn goede vrienden, die je voor even uit het oog bent verloren. Voor fans zal de verleiding dan ook groot zijn om deze reünie zonder twijfel te omarmen. Maar eerst hebben de personages van weleer nog iets recht te zetten: het nieuwe seizoen gaat niet verder waar het laatste seizoen eindigde. Toen kregen Grace en Leo net als Will en Vince een baby. In een flashforward zagen we hoe de telgen van het beroemde duo samen naar de universiteit zouden gaan.
De Will (Eric McCormack) en Grace (Debra Messing) uit dit nieuwe seizoen zijn kinderloos. Zoals Jack (Sean Hayes) deftig becommentarieert tijdens een spelletje Hints in Wills appartement: ‘Ze zijn single en hebben geen kinderen.’ Hij kijkt in de camera: ‘Begrepen?’ Deze zelfbewuste, lucide houding is nodig om in de openingsscène vluchtig uit te leggen hoe het vergaat met het kwartet. Op de afgestofte set zijn Will en Grace trouwens, over Hints gesproken, nog steeds in topvorm. Will: ‘We willen van haar houden maar ze maakt het ons onmogelijk.’ Grace: ‘Caitlyn Jenner’. Tussendoor duidt Jack de populaire cultuur: ‘Grinder is te sletterig geworden. Alsof ik van het scrollen al vingerherpes krijg.’
De eigengereide Karen (Megan Mullally) werpt zich natuurlijk op als de enige supporter van Donald Trump in het gezelschap. Tijdens het spelletje is ze met haar ogen open in slaap gevallen, waarop Jack haar wekt met het gerinkel van een flesje valium. Karen stamelt: Ben ik nog steeds rijk?’ Ja, Karen is nog steeds rijk. En Will en Grace wonen weer – tijdelijk, ‘voor enkele weken’ – bij elkaar in een woning. Daar zien we hoe Will een aantrekkelijk (en conservatief) Congreslid aanschrijft; Grace pakt Wills leesbril om de aanklacht – tevens een verkapte liefdesverklaring – te kunnen lezen. Tijdens zo’n moment zien we dat er wel degelijk 12 jaar is verstreken – Grace is ouder geworden, net als de rest.
Hoewel er tegelijkertijd ook weinig is veranderd. Dit seizoen staat het huidige politieke klimaat nadrukkelijk centraal. Karen pest op eigenzinnige wijze haar vrijzinnige vrienden met het feit dat ze close is met first lady Melania Trump. De hypocriete Will en Grace, fervente tegenstanders van alles waar Donald Trump voor staat, belanden zelf ook onverwachts in het Witte Huis. Will bezoekt een vergadering om zijn Congreslid te kunnen spreken en Grace mag dankzij een aanbeveling van Karen aan Melania het nieuwe interieur van de Oval Office ontwerpen. Wanneer de twee titelpersonages elkaar in de werkkamer van Trump aanspreken op hun schijnheiligheden, volgt prompt een kussengevecht – wie had het kunnen bedenken?
Met die scène wordt definitief bevestigd dat de chemie terug is van weggeweest. Evenals de sarcastische bespiegelingen van Karen en de buitengewoon geestige slapstick van Jack. Hoewel de terugkomst van Will & Grace eveneens een toonbeeld is van intellectuele armoede op televisie; een chronisch gebrek aan nieuwe ideeën. En die afgrond is schijnbaar zo diep dat netwerkzender NBC liever op safe speelt dan investeert in iets nieuws. Maar enfin, wie wil er nu niet de komische visie van Will, Grace, Karen en Jack zien op de farce in het Witte Huis? Daardoor voelt de renaissance van deze sitcom - inmiddels alweer toe aan zijn elfde seizoen - echt als een kers op de taart.