Vagabond S01E01-02: matig Koreaans spionnen-melodrama

Schaduwpraktijken van de overheid, wereldwijde achtervolgingsacties en nagelbijtende spanning. Het spionnengenre is een onderwerp van fictieve publieke fascinatie: van The Little Drummer Girl en The Americans tot Killing Eve. Het Koreaanse drama Vagabond probeert eveneens de hartslag van de kijker te verhogen.

De praatjesmaker Cha Dal-gun (Lee Seung-gi) heeft moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Hij heeft net ontslag genomen bij het actiecentrum waar hij jarenlang als stuntman werkte, omdat het wisselvallige inkomen niet genoeg was voor zijn dagelijkse onderhoud en de zorg voor zijn jonge neefje Cha Hoon (Moon Woo-jin) - wie eveneens geniet van de vechtkunst taekwondo. Cha Dal-guns wereld staat op zijn kop wanneer Cha Hoon en 200 passagiers op weg naar Marokko het leven verliezen tijdens een mysterieus vliegtuigongeluk. Verwoest door het tragische nieuws reist hij af naar Marokko om de massale begrafenis bij te wonen. De ex-stuntman is vastbesloten om de waarheid te achterhalen, en al snel raakt zijn leven verwoven met die van de stagiair van de Zuid-Koreaanse ambassade Go Hae-ri (Bae Suzy). Hae-ri is op dat moment op een geheime missie: de naïef ogende jonge vrouw is in werkelijkheid een geheim agent. Het duo stuit al snel op een web van corruptie.

In een spionnendrama word je als kijker geprojecteerd in een wereld die mysterieus en spannend overkomt. Spionnenverhalen zijn vaak ingewikkeld, met veelal intrigerende personages, en kijken dus makkelijk weg. Vagabond markeert de tweede samenwerking van Bae Suzy en Lee Seung-gi, die eerder samenwerkten aan de succesvolle fantasyserie Gu Family Book. Voeg daar nog een budget van 21 miljoen dollar en de doorgewinterde regisseur Yoo In-sik aan toe, en je hebt alle ingrediënten voor een solide serie. Waar het aan schort? De voorspelbaarheid.

Van de actiescènes in nauwe straatjes en de bureaucratie bij overheidsinstanties, tot de antagonist die mogelijk moreel grijs gekleurd is. De voorspelbaarheid van het script is een gemiste kans omdat je vanaf het begin, mede door de zware expositie en de herhaling in de dialogen, al kan raden waar scenarist Jang Young-chul naar toewerkt. Daarnaast weet het stijve acteerwerk het script niet te verheffen - de openingsscène met een 'Russische' agent zet helaas al de toon.

De mankementen in het script konden worden gecompenseerd door de actiescènes, maar die komen hier niet goed tot hun recht. Het ligt niet aan de achtergrondlocaties; opnames vonden plaats in onder meer Zuid-Korea, Portugal en Marokko. Door de regie en de verschillende camerahoeken lijkt het alsof je naar een b-versie van een Hollywood actiefilm kijkt. Yoo In-sik kiest voor een scala aan jump cuts, wat overbodig lijkt omdat er gebruik wordt gemaakt van schokkerig camerawerk, met als gevolg dat de goed gecoördineerde actie zinloos wordt.

In de Netflix-catalogus is er een breed aanbod van mooie Koreaanse series: van de horrorserie Kingdom en de thriller Stranger, tot het historische drama Mr. Sunshine. Het spionnen- en melodrama Vagabond had op papier de potentie om aan dat rijtje te worden toegevoegd, maar maakt het in de eerste afleveringen niet waar.