Zonder Liam Neeson is Taken gelijk een stuk minder belangwekkend.
De Taken-trilogie maakte van Liam Neeson tussen 2008 en 2014 een ware actieheld. Zijn vertolking van moordmachine Bryan Mills – die wraak neemt als iets of iemand van hem wordt gestolen – is intussen legendarisch. De entertainmentwaarde van het concept Taken is grotendeels aan hem te danken. Deze nieuwe televisieserie fungeert als een proloog ten opzichte van de films, wederom bedacht door scenarioschrijver en regisseur Luc Besson (Léon). De rol van Mills is weggelegd voor Clive Standen. Hij is net als Neeson van Noord-Ierse afkomst, maar lang niet zo effectief.
De plot van de pilotaflevering lijkt afkomstig uit de Koude Oorlog: Mills wordt met zijn zusje Cali in een trein overvallen door terroristen. Die terroristen – die zijn zusje doden – blijken echter handlangers van crimineel Carlos Mejia (Romano Orzari). De gebeurtenissen worden op afstand gevolgd door een obscure veiligheidsdienst, terwijl we in een flashback de aanleiding van de gewelddadige actie zien: op een geheime missie dreigde de zoon van Mejia Mills partner te executeren waarop hij hem doodschoot. Oog om oog, tand om tand dus.
Met de dood van Cali moet Mills nu weer iets terugnemen, dat is nu eenmaal het eenvoudige concept van Taken. Het terugnemen van je waardigheid – of gewoonweg wraak nemen – gaat natuurlijk gepaard met het nodige geweld, dat op zich smaakvol en overtuigend wordt gebracht. Dit compenseert het CSI-achtige gebral van de geheimzinnige Christina Hart (Jennifer Beals van Flashdance) en haar veiligheidsdienst die zogezegd op de achtergrond Mills volgen. Ze hopen hiermee Mejia te kunnen traceren, die weer waardevol kan zijn voor hun lopende onderzoek. Met deze plichtmatige intermezzo’s – een flinterdun achtergrondverhaal – vertragen ze daarentegen wel telkens de voortstuwing van de actiescènes.
Televisiezender NBC had deze bewerking van Taken net iets serieuzer moeten nemen. Met alleen onderhoudende actie kom je er niet. Daarmee gaat opnieuw een Amerikaanse netwerkzender – na Training Day (CBS) en Lethal Weapon (Fox) – de fout in. En dan nog iets: de Taken - films duren – sowieso de eerste twee – negentig minuten. Dat is genoeg voor een testosteronbal om vlam te vatten. Daarna ga je toch weer verder met je dag? Twintig afleveringen lijken dan net iets te veel van het goede.