Er rot nog steeds iets onder de glanzende laklaag van Riverdale.
Ik ga maar meteen met de spreekwoordelijke billen bloot: voor Riverdale beperkte mijn kennis van Archie, zijn vrienden en de comics zich tot de memorabele theorie in Chasing Amy over waarom Archie Andrews en Jughead Jones niet beste vrienden maar geliefden zouden zijn. Waarom anders kan Archie maar geen keuze kunnen maken tussen zijn twee rivaliserende liefdes Betty en Veronica? ‘Archie is de bitch, Jughead de butch.’
Het is een beetje de kracht en de makke van Archie: hij is een doodgewone jongen (op zich wel redelijk uniek voor een stripheld), zo algemeen dat je er eigenlijk alles op kan projecteren. Zijn problemen zijn herkenbaar: Kiest Archie voor zijn succesvolle hobby (American Football), zijn tot mislukken gedoemde passie (muziek) of neemt hij de veilige, maar weinig uitdagende route: werken voor zijn vader in de bouw? Gaat Archie voor het lieve blonde buurmeisje (Betty Cooper) of voor de verleidelijke society girl (Veronica Lodge)?
Alleen op zichzelf is Archie wel wat zouteloos. Dus hebben de makers van Riverdale best een risico genomen door Archie’s (K.J. Apa) personage grotendeels te laten zoals hij is in de stripboeken. Een wat simpele goeierik, die graag het juiste wil doen, al weet hij vaak niet zo goed hoe (zo bewees zijn ongemakkelijke affaire met muzieklerares Grundy – hier allesbehalve een oud, zuur besje, zoals in de strips). En iemand die het leven soms heel letterlijk neemt. Archie tegen Josie (van Josie en the Pussycats), nadat haar vader haar Josephine noemt: ‘Goh, ik wist niet dat Josie een afkorting was!’
Fysiek is er wel behoorlijk wat veranderd. In Riverdale is Archie geen slungel met sproeten en een gebit dat best een beugeltje kan gebruiken, maar een jongen die tijdens de zomervakantie goed is opgedroogd (en dat aangrijpt om hilarisch vaak zijn ontblote bovenlijf te laten zien). Een wasbordje maakt natuurlijk nog geen persoonlijkheid.
Wat Archie daarbij mist, maken zijn drie kompanen ruimschoots goed. Betty (Lili Reinhart) is lang niet zo perfect als iedereen denkt en ook Veronica (Camila Mendes) is geen stereotiepe mean girl (die rol is al vergeven aan Cheryl Blossom). Maar de grootste verrassing het eerste seizoen was Jughead (Cole Sprouse), een eenling met droge humor en een passie voor schrijven, degelijk detectivewerk en hamburgers. Geen wonder dat Betty, die worstelt met haar eigen demonen, in de liefde uiteindelijk Jughead boven Archie verkiest.
Het moge duidelijk zijn: Riverdale is geen keurige één-op-één vertaling van de strips, maar iets meer sinisters. De serie steekt zijn affiniteit met Twin Peaks dan ook niet onder stoelen of banken. De mysterieuze moord op Jason Blossom, samen met zijn geschifte tweelingzus Cheryl (Madelaine Petsch) de erfgenamen van een ahornsiroopimperium, past zo in het David Lynch universum. Hetzelfde geldt voor de onheilspellende bijna-dood-dromen van Fred Andrews (Luke '90210' Perry), die in de finale van het eerste seizoen in bijzijn van zoon Archie was neergeschoten.
De serie heeft, met zijn intelligente junior detectives brede popculturele kennis, ook wel wat weg van Veronica Mars. Al zijn de gebeurtenissen in Riverdale wat dramatischer dan gemiddeld, de meeste personages reageren ook zoals mensen in het echt dat doen. Vooral de ontluikende vriendschap tussen Betty en Veronica is daarbij verfrissend. Ze zijn niet de kant-en-klare rivalen uit de strips, maar juist beginnende vrienden die misverstanden proberen uit te praten. In de première van het tweede seizoen worstelen zowel Betty als Veronica (net een item met Archie) met de verantwoordelijkheden van een relatie. Veronica wil Archie graag steunen nu zijn vader in het ziekenhuis ligt, maar weet niet hoe. Betty is bang dat Jughead straks – ongewild – toch het criminele pad van zijn vader (Skeet Ulrich) volgt.
Zelfs achter de meest karikaturale personages schuilen diepere lagen. Zo zit er meer in Betty’s moeder Alice (Mädchen Amick, nog een Twin Peaks-link) dan alleen kille ambitie en weet de moeder van Veronica, Hermione (Marisol Nichols), misschien toch wel meer over de malafide praktijken van haar man dan ze laat blijken. Want was het neerschieten van Fred Andrews wel echt een ongelukkige bijkomstigheid van een mislukte overval? Of was het een geplande aanslag op zijn leven? De moord op Jason Blossom mag dan zijn opgelost, er rot nog steeds iets onder de glanzende laklaag van Riverdale.