Murderville S01E01-05: raar maar fijn

De premisse van Murderville is simpel: iedere aflevering helpt een beroemdheid – die zich voordoet als een rechercheur in opleiding – detective Terry Seattle (Will Arnett) met een moordzaak. Maar: de beroemdheid in kwestie heeft geen script. Dus is het improviseren geblazen. In de eerste aflevering laat televisiepresentator Conan O’Brien zien dat sparren met Arnett hem op het lijf geschreven is. Hoewel hij al gniffelend de set op wandelt – dat ligt natuurlijk vooral aan Arnetts voorkomen, inclusief stoppelbaardje, kekke snor en olijke glimlach. Niettemin is er een moord gepleegd – de assistente van een goochelaar is in tweeën gezaagd - en is het aan O’Brien om te bepalen wie het gedaan heeft.

Seattle en O’Brien overhoren drie verdachten. Ze beginnen met een serveerster, die ze spreken in een café terwijl ze hun lunch verorberen. Terwijl Seattle zit te schranzen gooit hij hete saus bij O’Brien op zijn bord, die terwijl hij hapjes van zijn sandwich neemt ook de vragen moet stellen – en dat gaat gaandeweg steeds moeilijker. Maar O’Brien schakelt snel, en neemt in een latere scène – een verstandige zet – bewust geen hap van een chilischotel die op kattenvoer lijkt. Bovendien raadt hij ook nog eens de juiste moordenaar, nadat het kersverse duo de twee andere verdachten heeft gesproken.

In de vijfde aflevering – er zijn ook afleveringen met onder meer Ken Jeong en Kumail Nanjiani – verschijnt actrice Sharon Stone ten tonele. Het is heerlijk om te zien hoe anders zij reageert op de flauwigheden en slapstick van Arnett. Veel serieuzer, plechtiger en ironischer. Als Seattle opbiecht dat hij zijn tanden al sinds 1992 niet meer flost, dan vraagt hij aan haar: wat is een van jouw diepe geheimen? Vervolgens zie je Stone kort nadenken, waarop ze pareert: ‘Mijn hond eet zijn eigen poep.’ Wie oplet ziet dat Arnett hiervan geniet; dat het hem ook niet lukt om zijn lach in te houden. Omdat het concept van Murderville per definitie natuurlijk bespottelijk is.

De moordzaken zelf zijn dan ook volstrekt inferieur aan het gerotzooi en gehannes tussen Seattle en zijn gasten. Dat had misschien ietsjes spannender gekund. Ook wordt er nauwelijks op straat gefilmd en is de komediereeks een aaneenschakeling van setbezoeken. Maar wie behoefte heeft aan luchtige sketch-achtige confrontaties tussen Will Arnett en een nietsvermoedende beroemdheid is bij Murderville aan het juiste adres.