Het derde seizoen Love toont dat je niet eindeloos de treurige karaktereigenschappen van een hoofdpersonage kunt uitvergroten.
Love begon ooit als geinig liefdesverhaal: de sukkelachtige Gus Cruikshank (Paul Rust, die ook meeschrijft aan het scenario) betaalt in een tankstation voor het chaotische, drankzuchtige en aantrekkelijke meisje Mickey Dobbs (Gillian Jacobs, Britta Perry in Community ). Het leven rommelt verder; Gus rommelt wat met meisjes en Mickey worstelt met een drank- en seksverslaving. Love was een aardige romkom waarbij alle menselijke tekortkomingen heerlijk werden uitvergroot.
Bij de start van het derde seizoen is het atypische koppel (nog steeds) samen. Het leven van Mickey is op papier uitstekend op orde: drie maanden nuchter, monogaam (want met Gus) en ook nog een promotie bij het radiostation waar ze werkt. En Gus blijkt een zorgzame verkering: zodra Mickey door een buikgriepje het eten uitbraakt, breekt Gus een dagje uit met vrienden af en meldt hij zich bij Mickey met thee en een glimlach. Wat wil je nog meer?
Nou, voor ons als kijkers begint Gus eigenlijk tamelijk onuitstaanbaar te worden. Dat passief-agressieve. Al die teleurstelling (dat nieuwe scenario van hem, dat wordt toch nooit wat?!), en dat opgekropte. GUS, GOOI HET ERUIT! TREK EEN GRENS! WEES IN HEMELSNAAM EENS EEN VENT! ZEG EENS WAAR HET OP STAAT! Ja mensen, we kunnen tegen het scherm schreeuwen wat we willen, maar Gus treedt alles met een lach tegemoet en neemt alle ellende op zich om een confrontatie uit de weg te gaan. Niet te dóen, zo’n personage. En ook steeds slechter te doen naarmate de seizoenen zich opvolgen, omdat deze karaktereigenschappen almaar verder worden uitvergroot. Wat moet dit leuke meisje überhaupt met zo’n sukkelige loser?!
Wat overblijft zijn de grappen. Maar als we een hoofdpersonage alleen maar minzaam kunnen uitlachen (bijvoorbeeld omdat z’n bluetooth-luidspreker per ongeluk op standje tien staat en de porno laat horen die Gus stiekem op z’n telefoontje kijkt waardoor iedereen kan meeluisteren) in plaats van toelachen, en het nooit eens met hem te doen hebben of ‘em aardig vinden, is het tijd om ermee op te houden. Gelukkig vond Netflix dat ook; Love stopt ermee.