Lazarus S01E01: stroperig en vermoeiend

Harlan Cobens horrordrama over een jonge psychiater (Sam Claflin) die ineens de overleden cliënten van zijn vader voor zijn neus krijgt is allesbehalve bevredigend.

Het televisiewerk van auteur en scenarist Harlan Coben valt onder de noemer hit or miss. Fool Me Once (2024) is bijzonder intrigerend; Missing You (2025) is bijna lachwekkend qua verloop van de plot. Lazarus valt helaas in de tweede, matige categorie. De serie begint met de ogenschijnlijke zelfmoord van psychiater Jonathan Lazarus (Bill Nighy). Als zijn zoon Joel (Sam Claflin) na de dood van zijn vader in diens praktijk plaatsneemt achter zijn bureau, staat er ineens een cliënt voor zijn neus. Een jonge vrouw vertelt dat ze overweegt haar man te vermoorden.

Als Joel in de notities van zijn vader duikt, ziet hij dat hij deze vrouw in 1999 in behandeling had, en dat ze is overleden. Maar aangezien deze serie Lazarus als titel draagt, is misschien wel van alles mogelijk, inclusief personages die uit de dood opstaan. Hoewel Coben ook vaak opzichtig speelt met onbetrouwbare personages en hallucinaties. Buiten kijf staat dat Lazarus lijdt onder een lijzig verteltempo en een overmatig broeierige mise-en-scène. Het lijkt soms bijna alsof je naar stroop zit te kijken dat langzaam van een mes afglijdt. En veel scènes spelen zich af in een soort rode gloed, alsof Joel zich bevindt in de hete krochten van de hel.

Die combinatie van traagheid en dromerige beelden heeft misschien wel als doel om de kijker op het verkeerde been te zetten; te hypnotiseren. Maar in dit geval levert het vooral ongeduld op. Er gebeurt weinig in de eerste aflevering. Je moet het vooral doen met een keur aan veelal vermoeiende suggesties.

Lazarus S01, vanaf woensdag 22 oktober 2025 bij Amazon Prime Video