Killer Sally S01E01-02: sterk portret van moordende bodybuilder

Op Valentijnsdag 1995 schoot Sally McNeil haar echtgenoot Ray dood, nadat hij haar hevig (en voor de zoveelste keer) had toegetakeld. McNeil werd – na een chaotische juridische strijd – uiteindelijk veroordeeld tot 19 jaar cel. In Killer Sally doet McNeil haar verhaal. Ze schetst hoe ze in 1987 – ze is dan nog een marinier, gestationeerd op een basis in Californië - geïnteresseerd raakt in bodybuilding, en met gewichten begint te trainen zodat ze zich beter kan verdedigen. Niet veel later arriveert Ray op de basis, óók een bodybuilder. De twee raken verliefd en hopen van hun passie hun werk te maken.

Dat lukt aanvankelijk alleen voor Ray. En Rays succes betekent voor hem dat zijn vrouw hem moet steunen. Dus blijft McNeil een marinier om de rekeningen te kunnen betalen – want bodybuilding is een dure sport. ‘Killer Sally’, zoals McNeil na de moord op haar man werd genoemd, vertelt vervolgens over de rol die steroïden in Rays leven speelden, en hoe hij in eerste instantie oogde als een fijn mens. Al snel blijkt niettemin dat Ray ook een duistere kant heeft, en dat hij niet altijd een goede vader is voor zijn twee stiefkinderen.

Dit alles is natuurlijk de opmaat naar de hamvraag: was McNeils daad gerechtvaardigd? Met verve lijkt filmmaker Nanette Burstein ( On the Ropes , 1999) te beargumenteren dat McNeil misschien in haar gelijk stond. Hoewel ze de kijker wel aan het denken zet, ook door Rays vrienden en andere betrokkenen te interviewen. Tijdens die interviews toont ze ook veel fragmenten uit homevideo’s die een fascinerend beeld geven van de jaren 90: Arnold Schwarzenegger; showworstelen; exhibitionisme. Killer Sally zegt ook ontegenzeggelijk iets over de rol van de man en hoezeer die sindsdien misschien wel is veranderd.