Kaala Paani S01E01: aardige Indiase genretelevisie

Een arts wil de verspreiding van een mysterieuze ziekte op Indiase eilandengroepen voorkomen maar wordt tegengewerkt door de lokale bestuurders in knipoog naar Lost en The Walking Dead. 

Op de eilandgroepen de Andamanen en de Nicobaren wordt elk jaar een groot festival georganiseerd waar duizenden toeristen op afkomen. In de opmaat naar deze festiviteit wordt echter een merkwaardige ziekte aangetroffen waarbij patiënten onder meer rare zwarte plekken krijgen in hun nek. Arts Soudamini Singh (Mona Singh) constateert al snel dat er sprake kan zijn van een plaag: ze wil dat het evenement wordt afgelast. Maar de lokale admiraal en politieman zijn het niet met haar eens en ridiculiseren haar diagnose.

De politieman stelt dat de ziekte waarschijnlijk een vorm van alcoholvergiftiging is: de man heeft zelfs twee verdachten aangehouden. Nadat Singh opmerkt dat er al vaker epidemieën zijn geweest op de eilandengroepen, pareert de admiraal met de tenenkrommende observatie dat er nog een 'ernstigere ziekte is op het eiland'. Namelijk: 'Armoede.' De wereld in Kaala Paani wordt in die zin enigszins afgespiegeld als zwart-wit, met een potentiële redder en de kapitalisten die de toeristen met open armen willen ontvangen. De makers larderen deze verhaallijn met talloze elementen die we kennen uit genretelevisie.

Kaala Paani doet in het begin denken aan Lost, met scènes waarin nietsvermoedende reizigers in vliegtuigen stappen naar een bestemming die misschien al snel levensgevaarlijk zal blijken. Duisterdere scènes tegen het einde van de pilotaflevering roepen herinneringen op aan The Walking Dead. Aan het einde van de pilot prevelt Singh dat 'controle over de natuur het menselijk vermogen te boven gaat'. Ze besluit met: 'De natuur wint altijd.' In die zin zal het geen verrassing zijn als in de volgende afleveringen alles in de soep loopt en Kaala Paani ontaardt in een bloedbad.

Kaala Paani, vanaf woensdag 18 oktober 2023 in zijn geheel bij Netflix