Het is weer Songfestival! Alle liedjes voorbeschouwd

Het Songfestival van 2025 kent weinig echte miskleunen, maar heeft ook geen gedoodverfde winnaar.

Het vuur en het Eurovisie Songfestival, twee belangrijke uitvindingen van de mens, komen dit jaar fraai samen. Het vuur wordt hartstochtelijk bezongen vanuit Bazel, we zien het vuur in de decors, er komen vuurspuwende fonteinen voorbij – enfin, vúúr.

Dat en, uiteraard, veel verwijzingen naar de winnaar van vorig jaar (Nemo, met ‘The code’) in deze editie. Het gebeurt ieder jaar; steeds denken enkele deelnemende landen dat het óók zo moet, dat ze eenzelfde zanger moeten sturen, eenzelfde soort lied of act – zelden leidt dit tot winst, ook al zo’n ijzeren Songfestival-wet. De belangrijkste referentie naar afgelopen jaar is Het Stukje Opera In Het Lied, net als bij het lied van Nemo.

Wat ook opvalt: mannen die in middeleeuws ogend gevechtstenue hun mannelijkheid etaleren, en vrouwen die met uitgekiende kledij hun vrouwelijkheid vieren. Daar tussendoor komt alles langs, alle identiteiten, alle genres en genders, en zo blijft het Songfestival voor iedereen.

Hoe dan ook, het wordt spannend. Want één lied dat boven alles uitstijgt, is er niet – nee, ook de Nederlandse inzending van Claude niet. Maar tegelijkertijd zijn genoeg inzendingen echt wel goed. Ook die van Claude.

EERSTE HALVE FINALE

IJsland
VÆB
RÓA
★★✩✩✩
Het festival start met twee broers plus een stel dansers in ongeveer dezelfde kleding; het geheel ziet eruit als een boyband uit de jaren 90. Zilveren pakken die eruitzien als vloerisolatiemateriaal, fors bemeten zonnebrillen aan het type waarmee Paul Groot in Koefnoen ooit Gordon nadeed. Róa gaat over roeien, is energiek vanwege de folkhouse-beat en viool, maar dat is uiteindelijk allemaal niet bijzonder genoeg om het finale-eiland te halen.

Polen
Justyna Steczkowska
Gaja
★★✩✩✩
Bij het Poolse liedje ‘Gaja’ denken wij meteen ‘Lady Gaja’, want het dancenummer klinkt als een lied dat ooit door Lady Gaga naar de prullenmand is verwezen. Maar Gaja staat hier voor de moedergodin van de aarde, het gaat over de kracht van de vrouw en de natuur. Zangeres Justyna Steczkowska is een grote naam in Polen en deed in 1995 ook al mee. Halverwege dit matige, kleurloze lied pakt ze ook haar viool er nog bij, voor een stukje wild vioolspel.

Slovenië
Klemen
How much time do we have left
★★★✩✩
Klemen geniet in eigen land enige bekendheid als presentator, maar hij wil heel graag een zanger worden en dan kan daar dat hele Songfestival natuurlijk een opkontje voor geven. In ‘How much time do we have left’ zingt hij vol overgave over de tijd die ons nog rest. Voor de zanger zelf is dit in ieder geval anderhalve minuut, want daarna moet het volume omhoog en wordt de stem onvaster. Wat daarbij ook niet helpt is dat Klemen dan ineens ondersteboven hangt. Sympathieke inzending, hoewel zijn Sloveense tongval van ‘I admire your will’ ‘I admire your well’ maakt. Ik bewonder je put?! Hmm.

Estland
Tommy Cash
Espresso machiatto
★★✩✩✩
In 2001 won Estland als eerste voormalige Oostblokland het Songfestival met het feestnummer ‘Everybody’. Sindsdien gaat het qua punten elk jaar bergafwaarts. Daar gaat rapper Tommy Cash (die als danser ergens tussen Donny Ronny en David Byrne van de Talking Heads in zit) misschien wel verandering in brengen met zijn eigen liedje vol pasta, maffia en ‘mi amore’, gezongen in gebroken Engels, Spaans en Italiaans door elkaar. We denken alleen zero punti van de Italianen, want die waren van tevoren al boos over alle stereotypering hunnerzijds in deze inzending.

Oekraïne
Ziferblad
Bird of pray
★★★★✩
De titel is een bewerking van de Engelse uitdrukking ‘bird of prey’ (roofvogel), het bidden slaat hier op de hoop dat uiteengeslagen families weer samen komen. De inspiratie voor de songtekst van de Oekrainers, met een tweeling als spil, laat zich makkelijk raden. Muzikaal zweeft dit ergens tussen glamrock en vroege Radiohead (mede dankzij de falset), en een presentatie die zo in TopPop 1973 kan. Gaat hoog eindigen, ook omdat dit gewoon een goed liedje is.

Zweden
Kaj
Bara bada bastu
★★★★✩
Bij grootheid Zweden denken we inmiddels aan strak geproduceerde, Engelstalige dancenummers zoals Tattoo van Loreen. Dit jaar is alles anders: er wordt gezongen in het Zweeds, en Bara bada bastu (betekent zoiets als ‘gewoon sauna!’) gaat over de zegeningen van een saunabezoek. De drie mannen van de groep Kaj komen uit het Zweedstalige deel van Finland en verwerkten enkele woordjes Fins in hun comedysong. Het enorme houten decor lijkt te zijn gesponsord door Ikea. Een onverwachte act, maar daarmee ook erg origineel. Favoriet bij de bookmakers.

Lees verder in VARAgids 19. Vanaf dinsdag 6 mei 2025 op de mat, in de winkel en in de app. Nog geen abonnee?