Follow the leader: Lilyhammer

Zes jaar geleden, voor Orange is the New Black, voor House of Cards en voor Narcos, was Lilyhammer de allereerste Netflix Original. De serie, waarin een Amerikaanse maffiabaas in getuigenbescherming terechtkomt en naar Noorwegen verhuist, is een paar maanden lang het gezicht van de streamingdienst. En dat gezicht is afkomstig van Steven van Zandt, die van huis uit niet eens een acteur is.

Nee, Steven van Zandt is van huis uit muzikant. De Amerikaan is vanaf halverwege de jaren 70 actief als gitarist in The E Street Band, de begeleidingsband van Bruce Springsteen. Van Zandt, die de bijnaam Little Steven meekrijgt, heeft ook het nodige solomateriaal op zijn naam staan, maar is vooral bekend als de onofficiële mascotte van de band van Springsteen. Hij speelt op een hoop iconische tracks mee, en schrijft onder meer de gitaarlijn voor de monsterhit ‘Born to Run’.

In 1999, de periode waarin de E Street Band na een pauze van vijftien jaar weer bij elkaar komt, maakt Van Zandt zijn debuut als acteur. Hij speelt tot 2007 de maffiabaas Silvio Dante in de legendarische serie The Sopranos. Jarenlang weet hij het intensieve bestaan als toerende muzikant te combineren met het spelen van een ondersteunende rol in de vermaarde misdaadreeks.

‘Ik had er vrede mee gehad als mijn carrière als acteur was begonnen en geëindigd met The Sopranos’, herinnert Van Zandt zich in 2012 in gesprek met Rolling Stone. ‘Maar toen ik een tijdje terug in Noorwegen was om een plaat van The Cocktail Slippers te produceren, werd ik benaderd door een stel. Ze waren tv-makers, en pitchten hun idee in één zin: gangster gaat in getuigenbescherming en kiest voor Lillehammer, Noorwegen. Ik was eigenlijk niet van plan om weer een gangster te spelen, tenzij Martin Scorsese belde. Maar toen boden ze me aan dat ik ook mee mocht schrijven.’

En dus gaat Van Zandt in zee met de Noorse producenten, en maakt hij Lilyhammer. In eerste instantie wil de Amerikaan alle muziek in de serie verzorgen, maar daar blijkt hij geen tijd voor te hebben. Maar voor de intromuziek wel: ‘Ik wilde de essentie van de serie vangen’, legt Van Zandt uit aan de website Dork Shelf. ‘Het begint in New York, waarvoor ik een jazzy stukje muziek schreef, dat klinkt alsof het uit de jaren 50 komt. En voor de overgang naar Noorwegen moest het klinken als een echt folkliedje. Dus heb ik de beste Noorse jazzband en de beste Noorse folkband bij elkaar in de studio gezet, en zij maakten de muzikale begeleiding voor de reis van het hoofdpersonage.’