Erased: hapklare mangabeweking bij Netflix

Wat zou je doen als je de loop van de geschiedenis kon veranderen? Het is een fascinerende vraag die de basis vormde voor talloze geslaagde films (Back to the Future) en series (Doctor Who of meer recent Dark). In Erased is het een worstelende mangatekenaar van dertig die er achter komt dat hij de gave heeft de tijd terug te draaien om gruwelijke ongelukken of misdrijven te voorkomen. Satoru (Yuki Furukawa) heeft deze 'revivals' echter niet in de hand, en het is doorgaans niet meteen duidelijk wát hij exact aan het moment moet veranderen om de uitkomst van een incident te verbeteren.

Aan het slot van de vrij saaie eerste aflevering dwingt de gewelddadige dood van zijn moeder (Tomoka Kurotani) hem terug te gaan naar 1988, toen Satoru net op de middelbare school zat. In dit moment in tijd bevindt zich blijkbaar de mogelijkheid om zijn moeder te redden, maar óók om de ontvoering en moord op een aantal klasgenoten te voorkomen. Vooral de band die hij met zijn eenzame en mishandelde vriendinnetje Kayo Hinazuki ontwikkelt, vormt een reden om door te willen kijken. En dat loont: vanaf de tweede aflevering wordt Erased oprecht spannend en laat zich, mede door de sterke kindacteurs en de aangenaam te behappen lengte van de twaalf afleveringen (25 minuten per stuk), uitstekend wegkijken. We moeten natuurlijk niet te lang nadenken over de al dan niet logische gevolgen van al het tijdreizen (zoals meestal het geval is bij dit soort timetravel-verhalen), of zich niet te zeer ergeren aan de gemakzuchtige voice-over van zwaarmoedige nerd Satoru die te vaak zaken nodeloos van commentaar of uitleg voorziet.

Het zal geen verrassing zijn dat de mislukte mangatekenaar door het herbeleven van een deel van zijn jeugd opeens ook het geluk en de lichtpuntjes in zijn eigen bestaan meer gaat zien en weten waarderen.