Column Sinan Can: Ivan Wolffers

Het was de winter van 2005 toen ik Ivan voor het eerste belde. Ik was net een paar maanden researcher bij Zembla en maakte samen met Jos van Dongen en Esther Reijnen een uitzending over de uitgebroken vogelgriep. Er werd toen rekening gehouden met een pandemie en ik zou voor Zembla afreizen naar het oosten van Turkije om daar verslag te doen van een aantal kinderen die door de vogelgriep waren gestorven. Ik wist niet goed hoe ik me moest voorbereiden, ook omdat er net een vrij nieuw middel tegen griep op de markt was gekomen: Tamiflu. Daar was weinig over bekend en ik vroeg mijzelf hardop af of ik het wel preventief moest slikken. Dit had ook over de huidige tijd kunnen gaan, maar we hebben het hier over zeventien jaar geleden. Ik belde in een soort opwelling Ivan Wolffers. Waarom eigenlijk? Omdat ik hem al een tijdje volgde en zijn columns las. Ik had grote bewondering voor hem omdat hij kennis en info zo toegankelijk mogelijk wilde maken. Kennis was voor iedereen, eenieder moest het begrijpen en helemaal als het om gezondheid gaat. Zoals hij dat zelf ooit zei: ‘Kennis is geen exclusief eigendom. Het is publiek bezit en het resultaat van eeuwen experimenteren, verslag doen en discussiëren. Het is onze verantwoordelijkheid kennis te delen opdat het groeit.’ Wat ongemakkelijk belde ik hem op, Ivan was geen viroloog en geen farmaceut. Hij had me vriendelijk kunnen doorverwijzen, maar Ivan luisterde naar mij en gaf me vrijblijvend advies. Terwijl ik de ene domme vraag na de andere aan de verkeerde persoon stelde, bleef hij vriendelijk en geduldig. Ivan was niet alleen een kundige man met een scherpe geest, maar bovenal als mens was hij geslaagd. Ik wilde nog een keer met hem wandelen en zei dat nog tegen zijn zoon Kaja. Maar eerst kwam de corona periode en daarna ging het snel achteruit met Ivan. Samen een wandeling maken is er niet meer van gekomen, de sterren vergezellen zijn ziel nu naar de eeuwigheid. Ik stuurde Kaja een berichtje; er zijn mensen die je begraaft in de aarde en sommige begraaf je in het hart. Ivan zit in het hart.

Meer Sinan Can? Lees iedere week zijn column in de VARAgids!